İşte sorun herkes gibi olmaması, ilk yaralandığında kaç yaşındaydın, ve öfkeni nelerden çıkardın? Benim ilk acımdı, ilk kaybedişim, ilk yıkılışım, ilk kez avuçlarımın kanaması, ilk kez ellerimin üşümesiydi, ama oldu, ve hırsımı sinirimi kendimden çıkarır oldum, yedim kendimi, Önce işimi değiştirdim, sonra hayatımdaki dostum dediğim insanları, sonra saçlarımı, şimdiyse değiştirecek birşeyim kalmadı, Bir tek şey hayat madem o hüzün demek istemiyorum artık onu, hayata benimle daha fazla benimle oynama daha fazla bende yara açma şansı vermeyeceğim.