myangel

Senin yazdıklarına bakıyorum bu gece. Okurken hepsini inan bana içim gidiyor. Kalbim sızlıyor dudağımdan dökülen her kelimesinde. Bunu okurken belki hangileri diceksin? Ben onlarıda sakladım. Ne zamn aklıma sen gelsen ; bn hep onlarlaydım.. Onları her okuyuşumda ; bn hep gözyaşlarımlayım. Hepsi sende ngeldiği gibi, Noktası noktasına, virgülü virgülüne. Kelime kelime... Sanki bugünler için yazmışım ben onları bir kenara. keşke böyle olmasaydı Belki görsen yazdıklarını sen bile inanamazdın inanamazsın.. Hepsi bir masaldı desen bile ne kadar çok sevmişssin beni. Bende seni. Geçen zaman değiştirmiş tek birşeyi; seni... Bense hala...

SÖKÜP ATAMADIĞIM.. Uzun zaman sonra karşımda sen. Evet,yine resimlerinle. Ve senin şarkın, benim şarkım ki sölememe gerek yok. Ne değiştiki... Aklımı kaçırıyorum sanki; Hala ne istiyorum senden? Ne isteyebilirim? Ama bir türlü söküpte atamadığım... İçimde; Nefesimin kesildiği anda, Kelimelerin kilitlendiği yerde, Gözlerim her kapandığında, Umutların tükendiği en son noktada, Kalbimin en derin köşesinde, Hayallerimin en başında, Bu canın bittiği yerde, Göz yaşımın ilk damlasında, İzlediğim son filimde, Yazdıklarımın her satrında ; söküp atamadığım... Hep senden uzak bir hayattı sanki, Ya da taa içlerime kadar işledi. Evet işlemişki herşeye rağmen ''ben burdayım''... ''Ben burdayım''. Ben burdayaımda sen nerdesin? Yine saçının tek teli için canını vericek gibi... Bu sefer gerçek bu sefer korkusuz bu sefer yürekten.. Döndüğün o ana kadar beklicem..

işte bu çok güzel

SEV BENİ İSTANBUL.. Yine yanlız kalmanın verdiği korku mu bu? Üç yanım sularla çevrili,karşımda istanbuL... Bak yine ışıklar uzaklaşıyor, Yine yanlız kalıyorum Korkuyorum istanbuL... Deniz ürperten soğuk taa içlerime kadar girdi. Resmine baksam ısınır belki ellerim. Bir resim parçası unutturur belki soğuğu Ama bakmaya korkuyorum istanbuL... Burda hersey seni hatırlatıyor. Kurduğum hayellerim, Oturduğum koltuk... En mutlu anımda bile bi anda koca bi hüzün kaplayabiliyor içimi.. Her aklıma gelişinde içim yanıyor. Ama şu an o da ısıtmıyor, Korkuyorum istanbuL... Git gide küçülüyor ışıklar Her saniye uzaklaşıyorum senden İnadına hızlanıyor vapur.. Götürüyor daha uzaklara, Hem bu akşam martıalrda yok, Korkuyorum istanbuL... Atlasam şu buz kesmiş denize, Dur diyebilcek,karışacak kimse yok yanımda Bi anda boğulsam derin sularında Dur dermisin? Dur dermisn istanbuL? Yapacak hiç bişeyim yok,, Şimdi daha ürkütücü, Işıklar hiç gözükmüyor. Şurda ölüp gitsem; Beni yeniden sever misin istanbuL? Tatlisim...

[bir Kötü Şiir...] Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime bak! Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları, Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin. O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu. Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi, Umutla kurudum sensiz. Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin. Oysa sırf bu kelime için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan Bir boşluktan içeri girdim her gece, Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi. Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince uzun mu? Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip, Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik. Gözlerinin derinliğinde geleceğe dair hayaller kuramadan, sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi. Ve o gözlerinde ki ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim. Acıyı görmek mi istiyorsun. Gözlerime bak! Ve yaşanmamış boşa geçen anların hüzünlü şiir'ini oku, Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde. Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma artık. Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip gurur duy sadece. Ve hiç bilme o şairin senin için her gün defalarca öldüğünü. Ve bil ki insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde. Tek avuntum bu şimdilik. Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben, Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın? Ölüm'müş,terk edilişmiş umurumda değil,gelme istersen. Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde, Kavuşma vakti olacak benim için ölüm. Dudaklarımda ki acı tat? Yoksa acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı beklemek? Ne yazık hiç bilemeyeceğim. Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime bak! Sen uzakta çok uzakta Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın, Benim gibi. Seni seviyorum, Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime, Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı, Haykırışı bu sevdiğim. Sana ulaşamasam da, Biliyorum ki zavallı kalbim Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun. Biliyorum beni sevdiğini Acıyı tattığını da benden uzaklarda Ama hiç bana sana ait bir şeyi vermedin? Acı tek taraflı olsaydı, Ne yürek dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu. Ama yokluk kötü sevdiğim. Bir beden olmak isteyen yüreklerde ayrı ayrı yaşamak kötü. Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların, Yüzüne hasret kaldığım günlerde Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim. Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını Ve eminim ağlayacaksın. Ağlamak seni ben yapar sevdiğim Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak. Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim Oysa konuşan sendin hep benimle, Ne martıların vapurlara takılışı, Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim. Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim. Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında. Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde Bir gün seninle bir bankta oturup Sadece ve sadece hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik. Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda. Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki Adım adım yok oluşumu izliyorum Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle. Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara, karanlıklara bakıyorum mütemediyen Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum? Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp Rabbime ettiğim dualarım, Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden Rabbimin bir bildiği var deyip Kabul olmadığında dualarımın Tekrar tekrar yalvarmalarım. Seni okyanusların diplerinde Bir midyenin içinde ki İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu fark ettiğimde Tek bir şey düşündüm? Dokunamadan tenine, Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı. Ben o kargaşada ne yaparım bilmem ama İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler Seni seviyorum meleğim. Acımasız olan ne sensin ne de ben, Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece Ve kabul etmesi zor olan bu ayrılıklara katlanmak sanırım. İnsan yaşamın değerini Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor Anlıyor ki ölüm sadece toprağa girmek değil Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin Gözlerinin önünden geçmesi değil. Ölüm sensizliğin sadece yaşarken verilen cezası sevdiğim. Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateş Ve ben o ateşle yanmayı, Sırf seni sevmek olduğu için İnan bana çok sevdim.

Ya bu çok iyiymiş ya..Duygulandım...

Çok teşekkür ederim bende... Senin yazılarının da bir hayranı olan ben, en kısa zamanda yenilerini de koymanı dört gözle bekliyorumm..valla bak..!

GUNAYDIN Uyku girmiyor ki gözlerime. Bir kez tamamen kararmadı ki gece Aklımda sevdiğim.Ve düşerimde... O ise yine yeni sabahlara yolculukta. Sevgilinin, sevginin özlemi gece olunca mı vurur doruklara Gün ışığı sadece erteleyebiliri özlemi. Ya peki karanlık çöktüğün de? Ya herkes gittiğinde? Sesler kesildiğinde? O zaman başlar iste o konusmaya.. Karşısına çıkıp dur diyebilirsen, helal sana. Bak hala diyemedim... Her cümlesi bir kırbaç gibi iniyiyor sırtıma, Her defasında daha çok acıtıyor canımı. Bak hala eli silahlı duruyor karşımda; Vuruyor,döküyor her tarafı, Her yer bertaraf oldu uzun gecelerde. Kırılmadık bir sen kaldın içimde,bir sen! Bir sen versen elini kurtulurum bu harebeden, bir sen! Bari sen yakma sevenini.. Yorgun argın varmış zaten sabah o, bütün gece seni taşımış kalbinde... Korumuş eli silahlılardan, kırbaçlılardan.Söylememiş ki yerini kimseye... Bir de hiç birşey yokmuş gibi ''günaydın'' dememiş mi? Aldırış etmemiş di mi geçen o zor gecelere? Ya peki sen? Sen hiç aldırış ettin mi dün sabah kalktığında?... 00:56 07.12.2007 Tatlısım!!