Φ sedat sencan Gönderi tarihi: 23 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 23 Nisan , 2007 BİR AY SÜREN DOSTLUK Öğrencilik yıllarımdı. Babamın işi dolayısı ile şehrin en uzak semtinde idik. Lojmanımız bağımsız bina halinde olup bahçe içindeydi. Bir gün okul dönüşü bahçemizde bir köpek gördüm. Beyaz tüylü,orta boyda sevimli bir hayvan. Ben o zamanlar köpeklerin cinsi hakkında bilgi sahibi değildim. Ama bugün hepimizin gördüğüne benzer bir sokak köpeği idi. Çok ilginç,bir-iki saatte birbirimize alıştık. Bahçe içinde ona derme çatma bir barınak hazırladım. Birkaç gün içinde tüm ailemi tanımıştı. Ve de benim en iyi dostum olmuştu. Ben,o zamanlar da yurt ve dünya olaylarını takip ederdim. Dünya üzerinde bugünkü gibi acı olaylar sürüp gitmekte idi. Savaşlar,haksızlıklar,açlık ve sömürü ne zaman azaldı ki? İşte o ilk gençlik günlerinde bu acıları paylaşma ihtiyacı daha fazladır. O köpek bana yardımcı oldu. Bahçede hep onunla idim. Sevinçlerimi,mutluluklarımı her şeyimi ona aktarırdım. Şaşılacak şey:Herşeyi anlardı. Sanki beynimden yayılan duygu frekanslarını yakalıyordu. Ve aynı dalga boyunda cevap verircesine hareket ediyordu. Sevinçli olduğumda o da neşeyle etrafımda dönüyordu. Üzüntülü isem o da mahmur bir halde duruyordu. Kısacası o sessiz semtimizdeki en iyi dostum olmuştu. Ancak bir huyu vardı. Okula gitmek için evden çıkıp tren istasyonuna giderken hep yanımda yürüyordu. Ben istasyona girince de eve dönüyordu. Beni istasyona kadar takip etme huyundan vazgeçiremedim. Ben yokken aynı şeyleri aile fertlerine de uyguluyordu. Bir gün eve döndüğümde onu göremedim. Annem şehre inmek için istasyona gitmiş,tabii peşinde gene o. Annem de eve dönüşte onu görememiş. Ben hemen isyasyona koştum. Saatlerce etrafta aradım.Yoktu. Ne olduğunu bilmiyorum. Dostluğumuz bir ay sürmüştü. Ama onun sevgi ve sadakatını hiç unutmadım. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ diloş Gönderi tarihi: 23 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 23 Nisan , 2007 Sayın Sedat Sencan.. haklısınız ..köpeklerin ve atların insana çok yakın olduğunu..bazen bir insandan çok daha fazla vefalı olabileceklerini çevremden gözlemledim..belki bir insanla yaptığınız gibi konuşup gülemezsiniz bu sessiz dostlarla ama insanlardaki zaafiyetlerin hiçbirine de rastlamazsınız.. onlardan öğreneceğimiz çok ama çok şey var.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ sevindirik Gönderi tarihi: 18 Mayıs , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 18 Mayıs , 2007 insan alışıyor..zor.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.