Cumartesi Anneleri

[Φ Evrim]

 

 

 

40 yıllık ömrüne 19 yıllık bir arayışı sığdıran Kiraz Şahin'i kaybettik.

 

" Eşim İsmail Şahin kaybolduğunda 20 yaşındaydım. 4 yaşındaki kızım ve 1,5 yaşındaki oğlumla Galatasaray'a sığındım, 19 yıldır eşimden bir haber almak umuduyla Galatasaray'ı kendime vatan ettim. Çocuklarım burada büyüdü, torunum buraya doğdu, ben burada yaşlandım. Devletin en tepesindeki kişiye bile ulaştım, derdimi anlattım ama sonuç alamadım; devleti yönetenlerin, savcıların, Beyoğlu Belediye Başkanlarının vicdanındaki kabuğu kıramadım. Ama vazgeçmedim, vazgeçmeyeceğim. akıbetine ömrümü adadığım eşim İsmail Şahin'den bir haber alıncaya kadar bu işin peşini bırakmayacağım." diyerek hikayesini anlatan Kiraz Şahin'in ömrü eşı İsmail Şahin'in akıbetini öğrenmeye yetmedi;bir yıldır tedavi gördüğü mide kanseri nedeniyle aramızdan ayrıldı.
 

Mücadele arkadaşımızı kaybetmenin derin üzüntüsü içindeyiz.

 

Güle güle Kiraz, bıraktığın yerden İsmail'i aramaya devam edeceğiz.
 

Güle güle Kiraz, her cumartesi Galatasaray'da sözlerin dilimizde, 19 yıldır taşıdığın İsmail'in fotoğrafı elimizde olacak.
 

Güle güle Kiraz,  çok sevgilin, İsmailin vicdanlarımıza emanet.

 

Cumartesi Anneleri
İnsan Hakları Derneği İstanbul Şubesi
Kayıplara Karşı Komisyon

[Φ Evrim]

 

bu fotoğraftaki kadın Kiraz Şahin 40 yaşında.

fotoğrafa baktığınızda 40 yaşında genç bir kadın değil çok üzerinde birini görüyorsunuz.

bu devletin kolluk güçleri kocasını gözaltında kaybetti.

19 yıl boyunca kocasının kemiklerini arayan genç bir kadının ne hale getirildiğinin hali…

 

İsmail Şahin'in bir suçu varsa yargılaması yapılır, cezası kesilirdi. 

bir hukuk devletinde olması gereken bu değil midir?

karısı, çocukları onu görebilirdi.

cezasını çektikten sonra ailesiyle tekrar birlikte olabilirdi.

vahşice işkencelerden geçirildikten sonra, kim bilir nerelerde kaybedilmiş, isimsiz gömülen binlerce insandan, binlerce hikayeden sadece biri...

 

ve bugün sözde güvenlik paketiyle Türkiye 90.lar konseptine geri dönüyor.

tekrar savaşa hazırlanıyor.

 

savaşın, militarizmin ne demek olduğunu en iyi cumartesi anneleri bilir, en iyi onlar anlatabilir.

evi belli, adresi belli insanların nasıl kaçırıldıklarını, çocuklarını eliyle ifadeye götüren analardan yavrularının nasıl çalındığını en iyi onlar anlatır.

 

Hoşçakal Kiraz!

bugün içime öyle dokundun ki.

belki sen göremedin, belki bizde göremeyeceğiz ama bir görenin olacağı umuduyla,

umarım bir gün "ağlayanların da güldüğü bir dünyaya" uyanabiliriz!