Yaratilis "Teorisi" Evrim ve Madde Ile Celismez Yaratilis Algisi ve Alternatifi

[∞ evrensel-insan]

Hic dusundunuzmu, creation, yani, insanoglunun one surdugu yaradilis "teorisine" karsi, yine insanoglunun one surdugu bir teori varmidir?

 

Burada; evrim teorisi bu teoriye karsitlik icermez, cunku; evrim, evrimlesmek demektir. Ama; sonucta sey olursa evrimlesme olur. Iste sey temelindeki yaratilis teorisinin karsiti nedir. Madde de diyemeyiz, bu seferde madde nasil olustu? sorusunun cevabi yoktur veya olsa bile "o nasil olustu? sorusu gelir. Kisaca, sey yaratilmismidir? Diyelim, yaratildi. O zamanda; o yaratan sey yaratilmismidir? temelli sorular devam eder. Bu temelde gidersek; bir seyi baslangic almak gerekir. Inac bunu, tanri olarak; bilim de madde olarak, ki en kucugu de bulunsa, ortaya koyar. Peki burada bir celiski yok mu?

 

Yani; sorumuz olusmak uzerine mi? olmak zorunda? Ozaman bir olusturan aranmiyormu? Peki bu olusturan; madde veya tanri olsa; sonucta bir olusturan da, karar kilinmis olmuyor mu?

 

Yoksa, cevabimiz varolus uzerine mi? var ve olmak? olan mi var?, yoksa var mi olan? Neden var ve olmak ikilemini bir arada kullaniyoruz da; sonra onu teke indirgemeye calisiyoruz. Evren varmiydi, yoksa olustumu? Nerden baslayacagiz?

 

Ya bir yaratici, ki tanri veya madde, ya da seyin kendi ic dinamigi ile kendini olusturmasi ve baska olusumlara yardimci olmasi. Buradaki ilk sey veya baslangic seyi; ister istemez bizi suregelen surekli surekliligin surecinde; bir karara zorluyor. Boyle bir kararsiz karara insanoglunun kendini zorlamasi, ne kadar mantikli?

 

Evren var mi? var. Peki nasil var? bes duyumuza yansimasiyla var. Peki evren oldu mu?, olusturuldu mu? Bu sorulari insanoglunun cevap olarak herhangibir zaman bilebilmesi mumkun mu? Iste buradaki olmak, yaratilistir.

 

Demekki olmak tan yola cikmak, yaratilisa varmaktir ve ilk yaraticida madde veya tanri karar kilmak demektir ama; "onu kim olusturdu?, ya da o nasil oldu? sorusu her zaman baki kalarak.

 

Demekki olmak yerine, vardan yola cikmak gerekiyor, ustelik olmak ile birlestirmeyerek. Yani evren var, vardi, varla basladi. Evrim de evrenin bunyesindekilerinin kendi icinde evrilmesi.

 

Demekki; olmak fiili ve olemri, sadece yaratilis kokenli bakis acisidir, ne bilimsel; ne de epistemolojik, ne de gercekcidir. Tamamen insanoglunun; kendi yetisi ile; vari olusturmasi veya oldurmasidir. Evren ve evrim var, yaratilis ise olmaktir. Cunku olmak icin; bir olduran lazimdir ve bu olduranin da oldurulmadan olani yoktur. Boylece, olmak temelli vara bakis acisi, cikmaza ve cozumsuzluge girer.

 

Ama, varin; olani insanoglu eliyle verilmistir. isim, cins, tur, bilim, felsefe, dil, algi, ifade, dusunce

 

Son cumle; Vari olduran insanogludur. Oyle oldugu halde, bunun bilincinde olmayip; bir olduran aramaktadir. Vari olduran, insanoglunun kendisidir. Halbuki varin oldurulmaya da; ihtiyaci yoktur. Vara sadece insanoglu verir. Iste varin oldurumundaki insanoglunun rolu gorulmezse; diger tum kapilar yaraticiya cikar. Vari oldurmanin evrensel koken ve temelini olusturan da dusunce ve onun yarattigi kavramdir. Vari kavramlar oldurur. Buradan da; oldurma temelli ve kokenli; dogal dusuncenin; tum insandisi ve insanlikdisi icerigi ortaya cikar.

 

Yaratmak, oldurmaktirr ve vari olduran tek turde insanogludur ve kendi turu icin, eliyle, adina, ait monolog olarak oldurmustur. Boylece, vara olmak ilistirilmistir.

 

Dolayisi ile; " A nasil oldu, olustu? sorusu ve cevabi; hem sorun, hem celiski, hemde yaratilis icin soru ve cevaptir. Cunku A var degilse; zaten oldurulmaz.

Dolayisiyle tanrisal yanasim; olmak temelli yanasimdir. Olmakta tamamen insanoglunun oldurmasidir ki buna, tum soyutlar, tum ideolojik inancsal dogrusallar ve tanri oldurumu da dahildir. Tanriyi ve soyutu olduran insanoglu varidir.

 

Bu arada yok ifadesini de aciklayalim.

 

Yok ve yokluk varlanan varin, uc turlu yoklanmasidir. Bunu aciklamadan once tek basina yok olmaz "ne yok?" sorusunun bir cevabi vardir ve verilmistir. Iste o cevap zaten varlanan vardir. Sorulan yok ile ilgili sorunun cevabi da yoklanan var olacaktir.

 

Buradaki var ve varlanma, insanogluna yansiyanin algi ile kavramlasarak ozdeslesmesidir. Iste bu varlanan var, diyelim tanri; daha sonra ya varlanan var olarak kalir ve "tanri var" denir, ya da yoklanan var olarak kalir ve "tanri yok" denir. Varlanan varin varlanmasi/yoklanmasi kararsiz kalirsa da "tanri bilinemez/soylenemez/aciklanamaz v.s." denir.

 

Gelelim uc turlu yoka;

 

Absent- yani varlanan varin o an yer ve durumda orada bulunmamasi.- Ali yok, param yok.

Extinct- varlanan varin varliginin artik yansimamasi/gozlem vermemesi- Dinazorlar.

Not/non exist- Varlanan varin, gozleme yansimamasi ya da aklin inancinda yer almamasinin var/yok tartismasi-tanri gibi.

 

Iste burada varlanan var kavram olandir ve bu kavram insanoglu kullanim ve paylasimda ve de sahiplik ve sabitlikte tuttugu surece vara/yoka, inanmaya/inanmamaya ifade olarak tasindigi surece ve de kavram olarak bir anlam ve icerigi oldugu ve onun ile bir bag kuruldugu surece varlanan olarak kalacaktir.

 

Insanoglu tarihine bakildiginda bir suru soyut kavramlar tarihsel etik donemlerini yitirdikce kullanim/paylasim ve hafizadan kalkar. Ayni sekilde bilimsel gozlem verenler de evrimsel gelisim, ya da teknolojik gelisim sonucu ortadan kalkinca, kavraminin da zaman icinde kullanilip paylasilmadikca ortadan kalktigi gorulur.

 

Insanoglu zaten yasamini 500 v.s. kelime ile gecirmektedir. Bu temelde de zamanla kullanilmayan kavramlar unutulur. Ama onu kullananlar kaldikca da hatirlanir.

 

O yuzden bir varmis bir yokmus olan varlanan kavramin ifadesidir. Ya da varlanan kavramin tedaulden hem gozlem hem de akilda yer etmesi olarak kalkmasidir.