Φ Redial Gönderi tarihi: 10 Ekim , 2012 Paylaş Gönderi tarihi: 10 Ekim , 2012 Günlüğüme karalamam gereken bir yazıyı buraya taşıyım dedim. Naif bir çaba olarak görenlere vakitlerini çaldığım için şimdiden özürlerimi sunarım. Önceden ne hayat vardı ne de anlam. Birşeyler hayatı oluşturdu, hayat bizi, biz anlamlarımızı. Sonra hayatın anlamını arar olduk. Oysa biz olmadan bir hayatın anlamı olamazdı çünkü hayatla anlam arasındaki köprü bizdik. Zamanla bu köprüden geçen herkese dayı demeyi öğrendik. Yalın gerçeklerden hayali dünyalar yaratabilenlere,hayatı anlamlandırabilenlere aşık olduk, imrendik, bizim hayallerimizi gerçekten yaşayanları ise kıskandık, eleştirdik. Kimimiz zamanla köprüsünden daha fazla geçmeyen olduğunu görünce koydu gitti, başka bir köprü temeli attı, başka birisi oldu. Kimimiz ne olursa olsun bırakmadı köprüsünü, iki ucuna da sıkı sıkı sarıldı. Hayat ve Anlam adaları değiştikçe o köprü gerildi, gerildikçe inceldi, inceldikçe duygu yoğunluğu en yüksek noktaya ulaştı. Öyle bir noktada kopmadan saniyeler önce şu satırları yazmıştım eski sevgilime: Hayalimdeki sen, hiçbir zaman yerini tutmazdı Seni gördüğümde kalbim deli deli çarparken Sen gittin yerine sadece o yalancı hayal kaldı Ama üzülme, benden de geriye pek birşey kalmadı Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ abidik Gönderi tarihi: 25 Ekim , 2012 Paylaş Gönderi tarihi: 25 Ekim , 2012 her şey zamanında Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.