Okuyan Anne

[Φ crazy mom]

Calismiyorum ama universitede okuyorum. Gecenlerde cok duygulandim. Cok uzuldum. Col doldum. Sabah 6'da kalktim. Oglum cok derin uyuyordu onu zar zor uyandirdim. Uyanmak istemiyordu aslinda... Cok huysuzlandi, deli gibi agladi... Yemek yemedi, 3 cesit sey yapmadim yemiyordu. Bu arada zamanla yarisiyordum ben. Uzerini de degistittmiyordu cok kipirdiyordu. Sonra krese gittigimizde kadinin kucagina verdiigmdede kiyameti kopardi. BUnlarin hepsi 1 bucuk saat icinde oldu. Ve ben arabaya bindigimde sinir harbi yasadim. Aglamakli da oldum. Cocuga neden sinirleniyorsun, sabahin korunde sicacik yatagindan koparildi, sonrasinda agsina zorla yemek konuldu ve daha ne oldugunu anlamadan buz gibi havada baska kollara verildi... O aglamasinda kim aglasin. Bizler sansliydik, ilkokula kadar hayat bizimdi. Ama simdi, onlarda bizimle ayni hayati yasamak zorundalar. Kacarlari yok. Keske calisiyor olsaydim dedim. En kotusu ise gitmezdim. Okul cok farkli, gitmessen kaydin silinir, zaman gecer, yasin ilerler. Ve yarin yine bu olayi yasayacagiz. Ne yapmali bilmiyorum.