Zıplanacak içerik
  • Üye Ol

ALP_EREN

Önerilen İletiler

Sana kesinlikle katılıyorum kardeş.insan gelişirken acı cekiyor.

alman flizof schopenhauer diyorki;bilgelin olduğu yerde fazlaca üzüntü var.çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı cekmesi gerekir.

İşte ben burda takılıyorum cünki diğer insanlara göre çok şey biliyorum ve buda benim acı çekmeme sebeb oluyor.bazen bu acı dayanılmaz oluyor.bazen diyorumki;keşke bende sıradan bir insan olsaydım,dünyada hiçbir şeyden haberim olmasaydı acı cekmek durumunda kalmazdım.

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

"Felsefeyle ilgilenen arkadaşalar bilir ki;bazı filozoflara göre hayatın acı çekmek anlamına geldiğini vurgularlar.size göre gercekten hayat acı cekmek midir?hayat acı cekmekse bu acıyı engellemenin yolları var mıdır?"

 

alperen, burda demişsin ki hayat acı cekmek anlamına geliyor diyorsun ve sonra bu acıyı engellemenin yolu var mı diye soruyorsun... eger hayat acı ise , neden hayatımın anlamı olan acıyı engelleyeyim. o zaman anlamsız olur hayatım ve yasamamın ne anlamı kalır... ben anlamsız bir yasam surmeye gelmedim bu dunyaya... acıdan doğar insan, demiş başka biri... insan olabilmek için acı cekmek lazım... yoksa hep beşer kalırsın. iki ayaklı bir varlık... ama benim yaratılış amacımdır, insan olmak...

ve acı cekmeyen insan olamaz...

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

  • 3 hafta sonra...
Sana kesinlikle katılıyorum kardeş.insan gelişirken acı cekiyor.

alman flizof schopenhauer diyorki;bilgelin olduğu yerde fazlaca üzüntü var.çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı cekmesi gerekir.

İşte ben burda takılıyorum cünki diğer insanlara göre çok şey biliyorum ve buda benim acı çekmeme sebeb oluyor.bazen bu acı dayanılmaz oluyor.bazen diyorumki;keşke bende sıradan bir insan olsaydım,dünyada hiçbir şeyden haberim olmasaydı acı cekmek durumunda kalmazdım.

çook haklısın,ben de hep aynı şeyi düşünür dururum

türlü türlü kül yutun kültürlü olun misali değil de,insan öğrendikleri üzerinde düşünüp sorguladıkça ve hayatı anlamaya başladıkça gerçekten de çok acı çekiyor..

bilgi insanın başını öne eğiyor çoğu kez,her olayda her olguda derinliğince şeyler geliyor aklına başın bir okadar daha eğiliyor,çözüm bulamamak eğiyor başı belki de seyirci olmak zorunda kalmak istemeden..

düşünmemek istedikçe beynine akın ediyor fikirler değil mi arkadaş

seni çok iyi anlıyorum,yazarken bile efkar bastı

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

Bunları bende düşünmüşümdür çok şeyler okudum anladım şimdi evenin yapısı itabarıyla birbirini yeme sistamatktir bizide yakında karadelik yiyicek, fakat dünya toprağının analizi burda yaratılan her şey sadırgan bir özellikde olduğunuda anladım sorun enerji hayatda kalma, bağzı başka sistemlerde kurulu çok güzel sosyal yaşantılarda olduğunu da biliyorum, ama bizim dünyanın böyle bir şansı yok, böyle bir sistem organizmayı kursakda uzaydan müdahale var geçmişdede görüldüğü gibi dinler insan ırkının türleri ve kültürleri yaşama savaşı ego birinci sırada insan oğlu mühüm bir varlık deyil enerjik varlığız bu gün varız yarın yokuz.

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

çook haklısın,ben de hep aynı şeyi düşünür dururum

türlü türlü kül yutun kültürlü olun misali değil de,insan öğrendikleri üzerinde düşünüp sorguladıkça ve hayatı anlamaya başladıkça gerçekten de çok acı çekiyor..

bilgi insanın başını öne eğiyor çoğu kez,her olayda her olguda derinliğince şeyler geliyor aklına başın bir okadar daha eğiliyor,çözüm bulamamak eğiyor başı belki de seyirci olmak zorunda kalmak istemeden..

düşünmemek istedikçe beynine akın ediyor fikirler değil mi arkadaş

seni çok iyi anlıyorum,yazarken bile efkar bastı

benimle aynı duyguları paylaşan insanları görmek gercekten beni sevindirdi.çünki bazen kendimden şüphe ettiğim zamanlar oldu bu acının normal olmadığını düşündüm.şimdi benim gibi düşünen insanları görmek benim içimi bir nebzede olsa rahatlattı.

peki bu acıdan kurtulmak için ne yapmalıyız;alman filozofun dediği gibi insanlarla olan bağlantılarımı koparmalıyız.gerçekten acıya;zeki olmak,duyarlı olmak,bilgelik ve bağlarmı neden oluyor???ben bağları koparmayı denedim ama bu durum insanı daha kötü yapıyor.ben kendim zeki ve duyarlı ve bilgili olduğum için,kimselerin görmediği ve farkına varamadığı şeyleri ben görüyorum ve coğu zaman buda üzülmeme sebeb oluyor.bazen düşünceler zihnime öyle bir hücum ediyorki,bende oluşan gerilimi anlatamam.neden böyle oluyor.bilgeliğin olduğu yerde neden üzüntü var.neden filozoflar evlenmemişler,neden mutsuz yaşamışlar????

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

"Felsefeyle ilgilenen arkadaşalar bilir ki;bazı filozoflara göre hayatın acı çekmek anlamına geldiğini vurgularlar.size göre gercekten hayat acı cekmek midir?hayat acı cekmekse bu acıyı engellemenin yolları var mıdır?"

 

alperen, burda demişsin ki hayat acı cekmek anlamına geliyor diyorsun ve sonra bu acıyı engellemenin yolu var mı diye soruyorsun... eger hayat acı ise , neden hayatımın anlamı olan acıyı engelleyeyim. o zaman anlamsız olur hayatım ve yasamamın ne anlamı kalır... ben anlamsız bir yasam surmeye gelmedim bu dunyaya... acıdan doğar insan, demiş başka biri... insan olabilmek için acı cekmek lazım... yoksa hep beşer kalırsın. iki ayaklı bir varlık... ama benim yaratılış amacımdır, insan olmak...

ve acı cekmeyen insan olamaz...

Sevgili gundi bazı noktaları kaçırmışın.ben hayatın anlamından bahsetmedim.hayatın anlamı acı cekmek değildir.tolstoyun dediği gibi hayatın anlamı inançtır.sen hayatın anlamını acı çekmek gibi gördüğün için,acıyı engellemek sana mantıksız gelebilir.ama ben farklı bir konudan bahsediyorum.ayrıca ben normal bir acı cekmekten bahsetmiyorum.bilgili,zeki,duyarlı,olduğumuzun mükafatı olan acıdan bahsediyorum.

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

benimle aynı duyguları paylaşan insanları görmek gercekten beni sevindirdi.çünki bazen kendimden şüphe ettiğim zamanlar oldu bu acının normal olmadığını düşündüm.şimdi benim gibi düşünen insanları görmek benim içimi bir nebzede olsa rahatlattı.

peki bu acıdan kurtulmak için ne yapmalıyız;alman filozofun dediği gibi insanlarla olan bağlantılarımı koparmalıyız.gerçekten acıya;zeki olmak,duyarlı olmak,bilgelik ve bağlarmı neden oluyor???ben bağları koparmayı denedim ama bu durum insanı daha kötü yapıyor.ben kendim zeki ve duyarlı ve bilgili olduğum için,kimselerin görmediği ve farkına varamadığı şeyleri ben görüyorum ve coğu zaman buda üzülmeme sebeb oluyor.bazen düşünceler zihnime öyle bir hücum ediyorki,bende oluşan gerilimi anlatamam.neden böyle oluyor.bilgeliğin olduğu yerde neden üzüntü var.neden filozoflar evlenmemişler,neden mutsuz yaşamışlar????

 

arada bir düşünmemek,okumamak,sıradan şeylerle uğraşmak gerekıyor

yürüyüşe çık,el becerisi birşeyler yap vs..

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

hayatın anlamını arayanlara ORUÇ ARUOBA dan bir alıntı.....

DE Kİ İŞTE

 

2

 

Yaşamın, seni ulaşman gereken düzeyin altında

tutmağa çalışan eğilimlerle (bu arada kendininkilerle de)

savaşmakla geçecek. - Bu yüzden de, ulaşman

gereken düzeye ulaşamayacaksın; yani, başarılı olacak

o eğilimler, sonunda. Zaten, belki, istedikleri de budur:

Senin, onlarla savaşmak yüzünden, ulaşman gereken

düzeyin altında kalman...

Ama savaşacaksın, gene de: sonuç her iki durumda da

aynı olmayacak mı zaten - sen, zaten, ulaşman

gereken düzeyin altında kalmayacak mısın ki? - Ama,

savaşırsan, en azından (nereye gelebilirsen) geldiğin

düzeye savaşarak gelmiş olacaksın - - bu da boşuna

olmayacak.

 

4

 

Yaşamın, kendi kendine ağırlık haline getirdiğin

şeylerin altında ezilmenin süreci olacak.

Yaşamı 'hafifçe' yaşayabilseydin, yaşamın olayları da

uçup giderler, sana yük olmazlardı - ama o zaman da,

uçucu, boş olurdu yaşamın. Bu yüzden, yaşadığın her

olayı 'ağır'laştıracaksın; ki uçup gitmesin, omuzuna

çöksün; sen de onun yükünü taşıyasın.

Yaşaman, yaşamın yükünü yüklenmek olacak.

Yaşam, yükleneceğin yüktür.

Yaşamın, yükündür.

 

6

 

Yaşamda atmak isteyeceğin her adımın

bir bedeli olacak: ancak bedeli ödemeğe

hazır olursan atabileceksin o adımı - bedeli

'peşin' ödemeyeceksin; adımı atmaya hazır değilsen,

bedeli de ödeyemezsin: Adımı atma anında,

bedeli de ödemeğe hazır hale gelmiş olacaksın.

 

8

 

Yaşam gidince ne yapacağını bilemediğin, ama gitmek

istediğin yerlere doğru katettiğin yollardan oluşacak -

ki bunlar, belki, o yerlere gitmek istediğini bile ancak

sonradan anlayacağın yollar olacak...

 

10

 

Yaşamın, sürekli gireceğin çıkmazlardan oluşacak;

hep girip, hep çıkacaksın çıkmazlara, çıkmazlardan:

son gireceğin çıkmaz da, hiç çıkamayacağın çıkmaz

olacak - sen en son çıkmazına girdiğinde,

yaşamın da 'düze' çıkacak...

 

19

 

Yaşamın, beklediğinin gelmemesi - ki, işte:

senin de, gelmeyeceğini bildiğini beklemen

olacak.

 

23

 

Yaşamında öteki kişilere ulaşabildiğin anlar,

bir ormandaki kuş ötüşleri gibi olacak: uzaklardan gelip

geçerken kısacık bir süre yapraklarda yankılanacaklar

- o kadar...

Orman, bütün sessizliğiyle, yine yalnız,

duracak orada.

 

24

 

Yaşamında, yürüyüp yürüyüp, bir an durunca,

çevrene bakıp göreceksin ki, yürüyüşüne şu ya da bu

noktada katılmış, bir süre seninle birlikte yürümüş

kişilerden hiçbiri yok yanında:-

Sen, bir an, "Buradayım" demek için durunca,

onlar, artık, "orada" olacaklar - "buradayım artık" bile

demeyecekler sana, "orada"larından seslenerek...

"Burada"nda kimse bulunmayacak

- "orada"ndan da kimse seslenmeyecek sana...

 

54

 

Yaşamın, tasarladıkların ile gerçekleştirebildiklerin

arasında gidip gelecek: gerçekleştirebildiklerin

tasarladıklarından hep eksik;

tasarladıkların gerçekleştirebildiklerinden

hep fazla:-

Hep, hem eksik, hem fazla olacak yaşamın

- gerçekleri eksik, tasarıları fazla...

Hep eksiklikler yaşayacaksın - ve, hep, fazlalıklar...

Yaşamın bu olacak işte:

eksik - fazla...

 

70

 

Öyle yaşayacaksın ki, kendin bir türlü olgunlaşamadan,

arkanda olgun ürünler bırakıp yürüyeceksin - ancak

da olgun olduklarında bırakacaksın onları ardında...

Çünkü sen kendin de, olgun hale geldiğinde,

kendi ardında kalacaksın - bırakacaksın kendini

ki,

ardında kalsın...

 

71

 

Yaşamda yapabileceklerin, zaten, yapabildiklerin

olacak - ama yapabildiklerin, yapabileceklerinden

daha az olabilecek : ıskalayabileceksin - bundan da

korkma, kaçınma; zaten, yapabileceklerini

yapabildiklerinden ayrı, bağımsız olarak

saptayabilseydin, 'herşeye kadir' olurdun!

Yapabileceklerine boşver - yapabildiklerini yap!

 

73

 

Yaşamının hiçbir belirli yerinde bulamadığın amacı,

boydanboya kendisinde yatar.

Yaşamının amacını arayıp arayıp bulamayacaksın;

ki, bu olacak işte yolu gösteren - amaç da, bu...

 

Çünkü kişi ancak kendi yaşadıklarından;

ve yine ancak kendi yaşadıkları aracılığıyla başka kişilerin yaşadıklarından

(ve yazdıklarından)

birşeyler edinebilir

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

yolda durup, bir kenara çekilip acı çekmek, hiç bir bilgeliğin veya zekanın göstergesi olamaz. Kendini düşünmeye adamış bir insanın, ilk düşünmesi gereken, nekadar mutsuz olduğu değil, ne kadar öğrenebilecek olduğudur.

 

Söylenmek istenen insanın acılardan ders çıkarabildiğidir.Gülüp oynarken bir ders almazsınız,başınıza birşey gelirse aa bu böyleymiş dersiniz ve ruhunuz olgunlaşır..ama tabi herkes diyebiliyormu onu hayır..

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

İnsanı olgunlaştıran,büyüten acılarıdır.Ancak hayat acı çekmektir pek doğru bir ifade değil bence..Hayatta sadece acılar yok dimi?Hayatın genelini tek bir cümleyle ifade etmek yanlış olur bence...

Çok doğru söylüyosun acılar insanları olgunlaştırıyor ama benim takıldığım nokta bu değil.ben acıyı acı çektiğim için değil daha duyarlı daha zeki olduğum için çekiyorum.işte ben bunu anlamıyorum.inanın bazen sıradan salak bir insan olmak istiyorum ama.işte ozaman acılardan belki kurtulurum.

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

  • 2 ay sonra...

İşte ben burda takılıyorum cünki diğer insanlara göre çok şey biliyorum ve buda benim acı çekmeme sebeb oluyor.bazen bu acı dayanılmaz oluyor.bazen diyorumki;keşke bende sıradan bir insan olsaydım,dünyada hiçbir şeyden haberim olmasaydı acı cekmek durumunda kalmazdım.

 

Bunlara çok şey bilmek değil , duyarlı olmak sebeb olur..Yoksa herkes birşeyleri araştırıyor , okuyor , öğreniyor...Ama öğrendiklerini tam manasıyla algılamak apayrı birşey...

 

Bakmak ile görmek gibi...

 

Duyarlı olmak bazen inanı fazlasıyla yıpratıyor :(

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

  • 2 hafta sonra...

keşke cahil kalsaydım da, hayatın bu gerekliliklerini zorluklarını baştan görmeseydim. gördükçe artık karmaşaya bir düzen getiremez oluyorum. bence hayatın en acı tarafı da, hiçbi şekliyle insana, duygularına yer vermiycek bi sisteme oturmuş olması. bazı şeyleri yapmak için elinizden bir şey gelmiyo. düzen öyle kurulu ki, herkes bir alternatif olsa bu hayati terkedebilir kaçabilir. zaten kaçıcak bir yer olmadığı için herkes birarada yaşamakta. ve hayatın güzel tarafları da herkese eşit düşmüyo işte.. keşke hiç görmeseydim buraları da kendi bildiğim gibi yaşayıp gitseydim.

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

  • 4 ay sonra...
  • 1 ay sonra...
Felsefeyle ilgilenen arkadaşalar bilir ki;bazı filozoflara göre hayatın acı çekmek anlamına geldiğini vurgularlar.size göre gercekten hayat acı cekmek midir?hayat acı cekmekse bu acıyı engellemenin yolları var mıdır?

 

Hayat "Acı Çekmek" değildir...

 

Hayat "Var Kalmak"tır...

 

Acı olmasaydı, "Var Kalma"nın değerini bilemezdik...

 

Eski Yunan mitolojisinde, Tanrıların insanları "Ölümlü" oldukları için kıskandıklarına inanılır...

Çünkü onlar için "Acı" ve "Ölüm" yok...

 

Hayat "Acı Çekmek" değil ama acı olmasaydı "Yaşam"da olmazdı...

Çünkü acı olmasaydı "Mutluluğun" tanımını yapamazdık...

Mutluluğun kaynağı acı, acının kaynağı mutluluktur...

Biri olmadan, diğeri de olmaz...

 

"Hayat Acı Çekmektir" tanımlamasını şöyle de yapabiliriz:

"Hayat Mutlu Olmaktır"...

 

Ne kadar acı varsa, o kadar da mutluluk vardır...

 

"Keşke Yaşamasaydım" dediğiniz acılarınız varken

"İyi ki Varım" dediğiniz mutluluklarınız olmadı mı hiç?

 

Bir gün olacaktır...

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

  • 2 yıl sonra...

bence gelecekte yaşayacağımız saf huzuru geçmişte yaşadığımız acılar yaratıyor .. evet herkes çeşitli acılar cekiyor yaşarken ama emin olduğum şey şu ''acı sonsuz değildir'' ..

 

 

Sevgili Dreamy ;

 

Size Katılmamak Eldemi ?

 

Acı Çekmeden Yaşanan Bir Hayatın Anlamı Olabilir mi ?

 

Değişmez, Kat i Bir Gerçek Vardır ki ;

 

Her Şeyin Ancak Zıttı İle Var olabileceği Gerçeğidir.

 

Eğer Ardından Bir Sabah Doğmayacaksa, Gecenin Ne Anlamı Olabilirdi ?

 

Eğer Bir Sahil de Son Bulmuyorsa, Deniz in Ne Güzelliği Olabilirdi ?

 

Eğer Açlık Olmasa, Toklukta Ne Lezzet Olabilirdi ?

 

Eğer Ayrılıklar Olmasa, Kavuşmanın Ne Sevinci Olabilirdi ?

 

Ve

 

Eğer Acı Çekmek Olmasa, Mutluluk Kime Huzur Verirdi ?

 

Ve

 

Acı Çekmeden Yeryüzünde, Kim, Ne yi Öğrenebilirdi ?

 

 

Haşiye: Sevgili Dreamy, Sen Bu Üç Sene Önceki Başlığı Nereden Buldun Allah Aşkına ?

 

 

 

Saygılarımla. Doğan Gülbudak

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

Katılın Görüşlerinizi Paylaşın

Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.

Misafir
Maalesef göndermek istediğiniz içerik izin vermediğimiz terimler içeriyor. Aşağıda belirginleştirdiğimiz terimleri lütfen tekrar düzenleyerek gönderiniz.
Bu başlığa cevap yaz

×   Zengin metin olarak yapıştırıldı..   Onun yerine sade metin olarak yapıştır

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Önceki içeriğiniz geri getirildi..   Editörü temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.