Zıplanacak içerik
  • Üye Ol

Yelken


Misafir birce

Önerilen İletiler

2tn.jpg

 

Yelken

 

 

 

Yelkeni spor olarak benimseyen ilk ulus Ingilizler oldu. 1839 yılında Seamark Club’ in kurulmasından sonra, yelken sporu, özellikle denizlerde kıyısı olan öbür ülkelere yayıldı. Tacaret, savaş ve ulsimda kullanılan teknelerin, cağların getirdiği arac ve gereclerle donatılıası da yelkenlilerin önemini artırdı. Askeri ve ticari alan dışında halkın yelkenle yakınlasması XIX. Yy. In ikinci yarısında başlar. Bunda bir ceşit tasit aracı olan yelkenli sandalın büyük payı olmuştur.

 

 

 

Hint Denizi’ ne kadar yelken acan Osmanlılar ise, başlangıcta spor acısından hic bir girişimde bulunmamışlardi. Osmanlı bahriyesinin eğitim için kullandığı yelkenli okul gemilerindeki subay ve subay adaylarının özel yelken sandallar yaptırarak gezi icin kullanmaları, amatör türk yelken sporunun da başlangıcı oldu. Deniz Harp Okulu’ nun Nüvidi Fütuh yelkenli gemisiyle Belkis, Yunus ve Martı adlı kotraları ögrencilerin yelkeni sevmelerinde rol oynadı. Genc subay adayları kiralayarak okulda ögrendiklerini geliştirdiler.

 

 

 

Istanbul’ da ilk yelken yarışları, 1912 – 1914 yılları arasında Ingilizler tarafından yapildı. Ingiliz aileleri kulüpler kurarak yelkencilik calışmalarını hızlandırırken, Moda, Bakırköy ve Büyükada’ da kurulan kulüplerde de yelken ilk defa spor olarak ele alındı.

 

 

 

1915’ te Harbiye Nezareti Ingilizlere’ e ait teknelere ganimet olarak elkoymuş, bu yelkenli tekneler de türk kulüplerine dağıtılmıştı. Ne var ki, bu da beklenen sonucu veremedi.

 

 

Cumhuriyet döneminde hızlananan calışmalarala Istanbul Susporları Külübü kuruldu ( 1930 ), Galatasaray ve Anadolu kulüplerinde yelkencilik ele alındı. Ilk yelkencilerimizden Dr. Demir Turgu’ un , büyük yeleken teorisyeni Manfred Cury’ yi tanıyıp, onun flokcusu olarak yarışması, Almanya’ dan yurda dönerken ( 1931 ) yelkencilik üstüne en son bilgileri ve 12 m² ‘ lik sarpi sınıfının planlarını da birlikte getirmesi geleceğe ışık tuttu.

 

 

 

Bu planların ilk uygulayıcısı, o devrin Sular Idaresi müdürü Delagrange oldu ve 12 m²’ lik sarpi, ilk uluslararası sınıf teknesi olarak denize indirildi. Bunun, Anadolu Kulübü’ nden Seref Reflik Bey’ in kendi yaptığı, Dr. Demir Turgut’ un da harun Beyin santiyesinde yaptırdığı sarpiler izledi.

 

 

Yelkende milli formayı ilk defa 1936 Olimpiyatlari’ nda Behzat Bayda, Harun Ülman ve Demir Turgu giydiler.

 

 

Behzat Baydar- Harun Ülman cift star sınıfında 13 ülke arasında yedinciliği alırken, Demir Turgut da Olimpik Yole ‚ de 22 ülke arasında yirminci olmuştu. O tarihten yelkenciliğimiz hız kazandı ve yukarıdaki adların yani sıra Nejat Yulkarslan, Burhan Kunt gibi yeni yelkencilerin adları duyulmağa başladı. Daha sonra başlayan duraklma devri 1950’ ye kadar sürer.

 

 

Bu tarihten sonra Istanbul Yelken Kulübü`nün kurulması ( 1952 ) ve yeni yelkencilerin yetişmesi, bu spor dalının yeniden canlanmasını sağladı. Demir Erzin, Samim ve Vecdi Arduman, Mahmut Bir gibi sporcular yetişti, ertesi yıl da ilk Türkiye birinciligi yapıldı.

 

 

1954 te Istanbul Yelken Kulübünden Hasim Mardin kotrasıyle Atlantik i gecti. Aynı yelkenci 1956’ da 800 millik Uluslararası Yelken Tatbikat Gemileri Yarışına katıldı. Yüksek Denizcilik Okulu adına yarışan Mardin, 12 ülke arasında yarışmayı ilk bitiren yelkenci oldu, ancak genel sıralamada handikap hesaplarıyle ücüncülüğü alabildi.

 

 

Aynı yıl Avusturya’ da yarışan Istanbul Yelken Kulüb’ nün Oktay Ereş Umur Kaya, Taylan Sağnak, Nusret Söyke, Emre Gönensay ve Ilban Onur’ dan kurulu takımı pirat takım yarışında 5 ülke arasında ikinci oldu. Ertesi yıl Oktay Eres ile flokcusu Vural Suveren, F. D. ( Flying Dutchman ( Ucan Hollandalı ) ) sınıfında Avrupa Şampiyonası’ nda 14 ülke arasında yedincilik kazandılar ( o tarihte yurdumuzda F. D. Sinifi yarış yapılmıyordu ) . Avusturya da yapılan Mondsee Pokal pirat sınıfı yarısında Nusret Söyke- Ertugrul Aray ekibi birincilik aldı, bunu 1958 de elde edilen ikincilik izledi.

 

1961 de Macit busus un ajanlığa getirilmesiyle Izmir bölgesinde yelkencilik calışmaları canladı. Haluk ve Nesrul Kardesler , Rasit Yılmaz, Hayri Karabilgin, Ergun Şengün, Kemal Kayın, Bilhan Merzeci, Ali Değerli, Altan Yolman, Bülent An, Güclü Bayar, Yusuf Zaptıcı, Ibrahim Selamioğlu, Davit Franko, Izmir in yetiştirdiği ünlü yelkencilerdir.

 

 

1966 ve 1967 yıllarında Altan Yalman-Hayri Karabilgin çifti doğu Avrupa Gencler Snipe şampiyonluğunu kazandı.

 

 

Ansiklopediden alıntılar

 

 

~~~~~

 

 

Yelken Kısımları

 

 

Direk

 

Gırcala

 

Matafiyon

 

Açavela Gönderi

 

Alt Yaka

 

Ön Yaka

 

Üst Yaka

 

Arka Yaka

 

Bağlantı Köşesi

 

Mandar Köşesi

 

Pik Köşesi

 

Iskota Köşesi

 

Dikiş

 

Çıta Cebi

 

Çıta

 

ISAF Kodu

 

Sicil Numarası

 

Bumba Çekeri

 

Koç Boynuzu ya da Kıstırmaç

 

Bumba

 

Bumba Ayı

 

 

19tnd.jpg

 

 

 

1. Emin Ertan

 

2. Sayit Songür

 

3. İsmail Karakaş (Kürekçi)

 

4. Ali (Arap Ali)

 

1941 İzmit Bölge Şampiyonu

 

 

42tn.jpg

 

 

1973 Türkiye Pirat Şampiyonası (Antalya)

 

Hüseyin Teoman - Işık Şengünler (TK229)

 

Mehmet Özen - Fikret Tarım (TK228)

 

 

 

 

 

18tn.jpg

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

Behzat BAYDAR, yelkenci ( istanbul 1901 ) . Spora Alman Lisesinde başladı. Altınordu’ da bir süre futbol oynadı, aletli cimnastik yaptı. Kendi yaptığı teknelerle yarışıp pek cok birincilik kazandı. 1936 Olimpiyatları nda Star Boat sınıfında Harun Ülman ile birlikte 14 tekne arasında yedinci geldi.

 

 

Sadun BORO, yelkenci, denizci ( Istanbul 1928 ) . 1948’ de Galatasary Lisesi’ni bitiridi, 1952 de Manchester Üniversitesi nden tekstil mühendiliği diplomasını aldı. Ilk dünya turunu ayni yıl Ling adlı kotrayla yaptı. Ikinci tura 22 ağustos 1965’ te Istanbul dan Kismet adlı kotrasıyle cıktı,

 

 

 

eşi Oda Boro ile 15 haziran 1968 de döndü....pupayelken1k.jpg... Gezi anılarini Pupa yelken adlı kitabinda anlattı.

 

 

 

Erzin DEMIR, yelkenci ( Istanbul 1922 ). Spora Galatasaray Lisesin’ nde başladı. Bir süre Galatasaray in voelybol takımında oynadıktan sonra yelkenciliğe yöneldi. Finn sınıfında 35 kere milli oldu. Roma Olimpiyatları’nda 41 tekne arasında yirmincilik kazandı.

 

 

Haluk KALKIS; yelkenci ( Trabzon 1932 ) . Yelkene Izmir’ de başladı , Göztepe Kulübü’ nde parladı. Önce F.D. sınıfında yarıştı, sonra Finn sınıfını secti. 105 kere milli oldu, sayısız Türkiye şampiyonluğu kazandi.

 

 

 

Ibrahim KALIKIŞ, yelkenci ( Istanbul 1960 ) . Hauk Kalkiş’ in oğlu ve ögrencisi olan Ibrahim Kalkiş, yelkene ortaokul öğrencisiyken başladı. 2 kere Türkiye şampiyonu oldu,

 

1 kere Marmara birinciliğini kazandı. 13 yaşında milli formayı giyerek 1973 Balkan Şampiyonası’ nda Optimist sınıfı birinciliğini aldı. Istanbul Yelken Ajanligi’ nin düzenlediği bütün yarışları o kazandı.

 

 

 

Hayri KARABILGIN, yelkenci ( Izmir 1943 )Yelkene Göztepe Kulübü’ nde başladı. Özellikle Sniipe türünde başarı sağlayan Karabilgin, milli formayi ilk defa 1962 de giydi. 1966 ve 1967 ‚ de altan Yalman ile birlikte Doğu Avrupa Gencler Snipe şampiyonu oldu.

 

 

 

belge6.jpg.....Demir TURGUT, yelkenci ( Stockolm 1906 ) Babasının hariciyeci olması nedeniyle çocuklugu

 

 

ve gencligi Avrupa’ da gecti. Yelkene Avusturya’ da başladı, 12 yaşında ilk birinciliğini aldı. 1931 ‘ e kadar katıldığı 236 yarısın

 

220’ sini birincilikle bitiren Demir Turgu, doktor olarak yurda döndükten sonra Galatasaray ve Istanbul Yelken Kulübü’ nde bu spor dalına büyük

 

hizmetlerde bulundu, sayısiz Türkiye birinciliği kazandı.

 

Harun ÜLMAN , yelkenci ( Istanbul 1901 ) . Berliner Hokey takımında uzun yıllar hokey onyadı. Yelkenciliğimizin gelişmesinde payı olan Ülman,

 

1936 Olimpiyatları’ nda Behzat Baydar ile birlikte yarışarak yedincilik almıştı.

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

  • 3 hafta sonra...

Yelkenli Kullanımı

YELKEN GEZİSİ VE YELKEN SEYRİ

 

 

 

• Genel giriş:

 

 

Yelkenciliğin iki boyutu vardır.

 

Yarış (centerboard ve yatlarda)

Şamandıra yarışları

Offshore yarışları

 

Gezi (cruising)

Gezi yelkenciliğinin faydaları!!! Bünyeyi yormaz, stresi azaltır arkadaşlık bağlarını

kuvvetlendirir. Yarışta kurallar belli, ne yapacağını bilmesen de diğerlerini taklit

edebilirsin.

Yarış yelkenciliğinde ise öncesinde ve sonrasında dikkat edilmesi gereken pek

çok nokta var. Bununla birlikte burada belirli kurallara uyduğun sürece sınırsız

özgürlüğe sahipsin. İstediğin yere gidip gezebilirsin.

 

1. YELKEN SEYRİ

 

1.1. Hareket öncesi hazırlıklar

 

 

 

Seyirden önce yapılacak seyrin yapısına göre yapılacak hazırlıklar:

 

Seyre çıkmadan önce yapılacak seyre göre ihtiyaçların belirlenmesi ve temin edilmesi

gereklidir. Bu genellikle (özellikle demokratik ortamlarda) ortaklaşa halledilir. İhtiyaçların

belirlenmesinde tecrübe önemli bir rol oynar. Öncelikle dikkat edilmesi gereken noktaları şu

şekilde sıralayabilir:

 

.. Seyir kaç günlük?

.. Tekne ekibi toplam kaç kişi?

.. Teknede yapılacak işler için yetişmiş ekip sayısı yeterli mi?

.. Mola verilecek limanlar nerede? Ne kadar sürede ulaşılacak?

 

Hemen her seyirde ihtiyaç duyulan malzemeleri birkaç ana kalemde toplamak mümkün.

 

1) Kumanya: Seyir süresi ve ekip sayısına göre belirlenmelidir. Bir sonraki duraktan temin

edilebilecek kumanyaları önceden yük etmeye gerek olmayabilir. İçecek olarak hem

soğuk hem de sıcak içeceklerin bol miktarda alınması tavsiye edilir. Özellikle suyun

ihtiyaçtan fazla alınması gerekir.

2) Giyim eşyaları: Gidilecek yere ve önceden edinilmiş hava raporuna göre belirlenir.

Islanmaz ve sıcak tutacak elbiseler olarak ayrılır.

3) Ekipman: El fenerleri, projektör, (gece seyirleri için), tabak, çatal, bıçak, bardak, tamirat

kutusu (pense, tornavida, yedek vidalar ve kilitler vs..)

4) İletişim ve Navigasyon: Telsiz, GPS, Haritalar, pergel, cetvel, kalem

5) Yakıt ve Enerji: Seyir boyunca yetecek mazotun olup olmadığı kontrol edilmeli.

Teknedeki elektronik ekipmanın çalışması için gerekli enerjinin olup olmadığı kontrol

edilmeli.

6) İlkyardım malzemeleri: Acil durumlarda, ilk müdahaleyi sağlayacak ilkyardım çantası her

seyir öncesi kontrol edilmelidir. Çanta içindeki ilaçların son kullanma tarihleri önceden

bilinmelidir.

 

 

1.2. Seyir öncesi teknenin kontrolü:

 

Bütün bunlara ek olarak teknenin sabit ve hareketli donanımının da kontrolü zorunludur.

 

.. Tekne (komple)

.. Teknenin yelkenleri,

.. Halatlar (iskotalar, mandarlar, koltuk halatları, güvenlik halatları vb.)

.. Makaralar, kilitler, koç boynuzları vs.

.. Demir, zincir, halat vs.

 

 

 

Tüm bunlar şimdiye kadar hiçbir problem yaratmamış olabilir ancak denize çıkmadan önce

bunları kontrol etmek ve ileride problem yaratacağını düşündüğünüz en ufak bir aksaklığı bile

seyirden önce gidermek bir zorunluluktur.

 

Tekneyle marinanın önünde antrenmana çıkmakla Çeşme’ye gitmek aynı şey değildir ve ciddiye

alınmalıdır. Uzun bir seyre çıkmak için kendimize ve tekneye güvenimizin tam olması gerekir ve

bu da ancak tekneyi çok iyi tanımak ve hakim olmakla mümkündür.

 

Seyre çıkmadan önce mümkünse bir gün önce bir toplantı yapmakta fayda vardır. Seyirde görev

dağılımı, hava durumu, beklentiler, uyulması gereken kurallar vb belirlenir bu toplantıda.

Teknenin önceden belirlenen ihtiyaçları da (kumanya, ilaçlar, giyecek vs..) bu toplantıda görev

dağılımı yapılarak giderilir.

 

Seyre çıkılmadan önce, seyirde yer alacak ekibin birbirini iyi tanıması ve anlaması da önemlidir.

Herkesin birbiri hakkında en azından fikir sahibi olması, yapacakları ve yapamayacakları işler

hakkında bilgi sahibi olması seyir sırasında rahatlık verecektir. Tecrubesi olmayanların,

tecrubesiz olduğunun anlaşılması, görev dağılımı dışında her işe burnunu sokan birilerinin

olması veya teknedeki hiyerarşiye uyulmaması teknede stres yaratır ve seyir keyfini yokeder.

 

 

 

Seyir esnasında güvenlik ve organizasyon

 

Artık denize çıktınız. Şimdi en önemli kısım görev dağılımı. Yine de teknede herkesin

kapasitesi, ilgisi ve bilgisi ile görev dağılımı belirleniyor. Tecrübeniz ne kadar azsa

angarya işleri yapma olasılığınız da o kadar yüksek ama bunlardan da bir şeyler

öğrenebilirsiniz. Yemek yapmak, bulaşık yıkamak da teknede yapılması gereken

şeyler ve birilerinin yapması gerekiyor. Ortalama büyüklükteki bir teknede görev

dağılımının şu şekilde olması beklenebilir.

 

1.3. Seyir esnasında görev dağılımı :

 

Dümenci-skipper (Tekne Kaptanı): Bu görev genellikle teknedeki en tecrübeli elemanın

görevidir. Aslında skipper ile dümenci aynı kişi olmak durumunda değil ama genelde

Türkiye’deki uygulama böyledir. Bu kişi ekibin ve teknenin performansından sorumludur. Ekibin

geri kalanının uyumlu çalışmasını gözetir. Teknede son kararlar daima onundur.

 

Navigatör: Uzun seyirlerde rota çizmek- mevki belirlemek vb. işlerden sorumlu ekip elemanıdır.

 

-Elektronik cihazlardan anlayıp, onları kullanma becerisine sahip olmanın yanısıra, harita bilgisi

ve meteoroloji bilgisinin de iyi olması gereklidir. Telsizle haberleşme de çoğunlukla bu ekip

elemanının görevidir.

 

 

Başüstü Ekibi: Teknenin büyüklüğüne göre sayı değişmekle birlikte ortalama büyüklükte (40

foot) bir teknede direk dibi ve baş üstü olmak üzere iki kişiden oluşur. Uzun seyirlerde

şamandıra yarışlarındaki kadar yorulmasalar da bazı özel durumlarda (mandarların karışması,

yelkenlerin yukarıda takılı kalması) direğe çıkmak, bumbaya tırmanmak gibi işleri yaparlar.

 

-Genel olarak atletik bir yapıya sahip olmaları gerekmektedir. Her manevra öncesi ve sonrası,

çok hızlı davranmak ve çıkabilecek aksaklıkları önceden görebilecek tecrubeye sahip olunması

baş üstü ekibinin sahip olması gereken niteliklerdir.

 

Trimmerlar: Ana yelken, cenoa, balon yelkenlerinin uygun seyirlerde, uygun açıda ve

gerginlikte olmasını sağlayan havuz ekibidir. Direğin manevralar sırasında gerginliğini ayarlayan

runnercılar da bu kategoride yer alırlar.

 

-Bu kişilerin yelken tecrubelerinin çok olması, en ufak rüzgar değişikliğini bile algılayabilmeleri,

yelkenin formu hakkında fazlaca bilgi sahibi olmaları gerekmektedir.

 

 

 

Piyano: Tekne üzerindeki çeşitli donanımlar vasıtasıyla kokpite gelen mandarlar ve diğer

kontrol işlerinden sorumlu ekip elemanı. Bu mevkide çalışan kişi diğer ekip elemanları, özellikle

de başüstü ile koordinasyon halinde olmalıdır.

 

-Teknedeki her halatın ne işe yaradığını bilmesi gereken kişidir.

 

Sweeper (ortacı): Bu ekip elemanları teknede geri kalan birçok işte çalışır. Nispeten tecrübesiz

elemanlar bu görevi yapar. Çeşitli işler (balon ellemek, yelken katlamak, vinç çevirmek, bulaşık

yıkamak, tekneyi yıkamak, ıskotaları yıkamak, yemek yapmak vb.) yapıldığı için öğrenme süreci

hızlıdır.

 

Buraya kadar olan kısım genel olarak görev dağılımını belirtiyor. Manevralarda ve yelken

seyrinde görev dağılımı daha kritiktir. Hepiniz şimdiye kadar öğrendiklerinizle yelkenli teknede

manevralar konusunda belirli bir bilgiye sahipsiniz. Burada önemli nokta uzun veya kısa bir seyir

olsun mutlaka herkesin görevinin bilincinde olması ve sorumluluklarını büyük bir ciddiyet ve

dikkatle yerine getirmesidir

 

 

 

1.4. Seyir esnasında yapılacaklar:

 

 

 

Seyre başlamadan önce yapılan görev dağılımına göre teknede herkesin yapacağı iş bellidir.

Fakat uzun seyirlerde bu biraz esneklik gösterebilir. Örneğin bir günlük rüzgaraşağı bir seyirde

balon trimcisi sürekli değişebilir. Manevralar sırasında da herkesin ne yapacağı önceden

belirlenmiş olmalıdır. Bu hem manevranın doğru yapılması, hem de ekibin güvenliği için daha

doğru olacaktır. Ekip birlikte çalıştıkça manevralarda yetkinleşecektir.

 

Seyir esnasındaki görev dağılımıyla ilgili diğer bir önemli nokta da acil müdahale gereken bir

durum olduğunda ne yapılacağıdır.

 

Text Box: Vardiya Sistemi:

Görev dagilimi konusunda diger bir önemli nokta da vardiya sistemi. Özellikle uzun seyirlerde vardiya sistemi kesinlikle seyirden önce belirlenmeli ve ekip bu sisteme uymalidir. Vardiyalar ekip sayisi hava sartlari seyrin uzunlugu gibi çesitli kosullara göre degisiklik gösterebilir. Burada önemli olan seyir boyunca tekneyi güvenle götürecek sayida ekip elemaninin hazir vaziyette ve dinç olarak bulunmasidir.

 

Teknede herkesin görevi belli olsa da acil durumların hepsini seyre çıkmadan önce tanımlamak

mümkün olmadığından herkesin bu tür durumlarla karşılaşmaya hazırlıklı olması gerekir. Acil

müdahale gereken durumlar;

 

.. Teknenin sabit ya da hareketli donanımına zarar gelmesi,

(Direk kırılması, yelken yırtılması, mandar-halat kopması vb..)

 

 

.. Teknenin kendisine bir zarar gelmesi,

(Çarpma sonucu hasar, su alma, dümen dolabının bozulması, motorda hasar vb..)

 

 

.. Teknede yangın çıkması,

(Tüp, ocak, motor, jeneratör vb. arızaları nedeniyle)

 

 

.. Ekipten birinin hastalanması, yaralanması ya da bayılması,

.. Ekipten birinin deniz düşmesi

 

olarak özetlenebilir. Fakat bunların dışında hiç akla gelmeyen tatsız olaylarla da karşılaşmak

mümkündür.

 

Yapılacak en doğru şey paniğe kapılmadan doğru müdahaleyi yapmaya çalışmaktır.

Karşılaşılması muhtemel durumlar için teknede konuyla ilgili birinin olması da çok faydalı

olacaktır. İlk yardımla ilgili eğitim almış birinin teknede bulunması oldukça güven verici olacaktır.

 

Bu tür durumlarda ekip liderinin yani kaptanın deneyimi ve bilgisi de çok belirleyicidir. Sonuçta

ekip verilen direktiflere göre hareket edebilir ama kaptanın acil durum için hızlı düşünüp doğru

karar vermesi ve ekibi yönlendirmesi gerekmektedir. Ekip elemanlarına düşen görev ise verilen

görevleri eksiksiz olarak yerine getirmeye çalışmaktır. Diğer bir önemli nokta ise ne şekilde

olursa olsun ekipten hiç kimsenin kapasitesi ve tecrübesinin üzerinde bir işi yapmaya

kendiliğinden kalkışmamasıdır. Bu tür bir davranış muhtemelen işleri daha zor bir duruma

sokacaktır.

 

 

 

2. YANAŞMA, DEMİRLEME

 

2.1. Tekne kıyıya yanaşırken, koya girerken yapılacaklar

 

Tekne koya veya kıyıya yanaşırken yapılması gereken en önemli şey, yanaşacak veya

demirleyecek bir yer aramak, tespit etmek ve karar vermek olacaktır. Eğer bir marinaya

giriyorsanız öncelikle telsizle izin almanız gerekmektedir. Bir iskeleye yanaşmak üzereyseniz,

iskele için izin gerekip gerekmediğini bilmek, bilemiyorsanız yanaşır yanaşmaz karaya çıkıp

öğrenmek, başınıza sonradan açılacak bürokratik belalardan sizi uzak tutacaktır.

 

Eğer boş bir koya giriyorsanız içiniz rahat olabilir. Koruma altında bir koy değilse ve koyda

başka tekneler yoksa istediğiniz gibi hareket edebilirsiniz.

 

Yanaşmak için önceden baş ve kıç ipleri hazırlanmalı ve halatların neta (temiz, dolanmamış)

olduğu kontrol edilmelidir. Usturmaçalar çıkartılıp, yanaşılacak bordaya bağlanmalıdır.

 

Demirlemek için ise, demir ve zincir çıkartılıp kontrol edilmelidir. Daha sonra akıntı ve dip

şekillerine göre uygun bir yere demir atılmalıdır.

 

 

 

 

2.2. Tekne kıyıya yanaştığında, koya girdiğinde yapılacaklar

 

Tekneyle uzun süreli bir seyir yapıldığında ve bir yerde konaklanmak istendiğinde en önemli

noktalardan biri de demirlemedir. Demirleme ve bir yere bağlanma genellikle en çok problemle

karşılaşılan durumdur. Özellikle sert havalarda, teknenin manevra kabiliyeti sınırlıyken ya da

ekip yetersizse çok ciddi durumlarla karşılaşılabilir.

 

Yanaşma: Yanaşılacak yer için öncelikle dikkat edilmesi gereken, fazla rüzgar veya dalga gören

bir yer olmamasıdır.

 

Bordaya bağlanan usturmaçaların teknenin doğru yerlerinde durduğu kontrol edilmeli, dalga

veya akıntı ile teknenin duruş şekli değiştiğinde usturmaçaların işe yarıyor olduğu kontrol

edilmelidir. Ayrıca koçboynuzlarına bağlanan baş ve kıç halatlarının yeterince sağlam

bağlanmış olduğu kontrol edilmeli, teknenin kıyıya sabitlenmiş olduğundan emin olunmalıdır.

 

Eğer teknenin bağlandığı yer dalgalı bir yerse, teknenin hareketi belli bir süre izlenmeli ve bu tip

durumlarda teknenin karaya çarparak zarar görmesinin önüne geçmek için, fazladan lastik veya

usturmaça bağlamak yoluna gidilmelidir. Bununla birlikte halatların ve dolayısıyla koç

boynuzlarının yüksek gerilimden zarar görebileceği riski de göz önünde bulundurularak teknede

daima ekipten birkaç kişi hazır olarak bulunmalıdır.

 

Demirleme: Demirleme ile ilgili belirlenmesi gereken en önemli husus kullanılacak çapanın ve

bununla birlikte kullanılacak zincir ve demir halatının belirlenmesidir. Burada belirleyici olan

teknenin boyu, ağırlığı, demirlenecek alanın derinliği, zemin yapısı’dır.

 

Genel olarak eğer demiri tutmak için halat kullanılıyorsa, derinliğin 5 katı uzunlukta , zincir

kullanılıyorsa derinliğin üç katı uzunluğunda halat veya zincir boş verilir.

 

Demirleme için seçilecek yer ve malzeme teknenin değeri kadardır. Demirleme konusunda

yeteri kadar dikkatli olunmazsa teknenin kaybı bile söz konusu olabilir.

 

Demirlerken teknenin ve demirleme- bağlanma malzemelerinin yanı sıra çevresel etkenler de

çok önemlidir. Demirlerken

 

.. Rüzgarın hızı ve yönü,

.. Akıntının hızı ve yönü,

.. Rüzgar ve akıntının değişebilme ihtimali,

.. Suyun yükselip alçalması,

.. Çevrede demirli başka tekneler,

.. Çevreye yaklaşması muhtemel başka tekneler

.. Muhtemel anlık hareketler ve durumlar...

 

 

 

kesinlikle göz önünde bulundurulmalıdır.

 

Tüm bunlar demirlemeden önce dikkatle gözden geçirilmelidir. Örneğin teknemizi demirlediğimiz

yerde başka bir tekne varsa teknemizin demirdeki hareket alanını belirleyip ona göre bir yer

seçmeliyiz ve diğer tekneye durumu bildirip izin istemeliyiz.

 

Demirledikten sonra da sürekli tekneyi kontrol altında tutmalıyız. Çünkü dış etkenler her an

değişebilir ve tehlikeli bir duruma sebep olabilir. Karşılaşılması en muhtemel problemlerden biri

demir taramasıdır.

 

Demir taraması: Demirin zemine uygun olmaması, yeteri kadar kaloma verilmemesi,

zeminin demir tutmaması gibi sebeplerden olabileceği gibi rüzgarın, akıntının

 

değişimi gibi sebeplerden de olabilir. Demir taramasına karşı sürekli uyanık olmak ve

tedbiri elden bırakmamakta fayda vardır. Eğer tekne demirli durumda bırakılıp kıyıya

çıkılacaksa ve demirlenen yer iyi tanınmıyorsa tekneden ayrı geçilecek zaman fazla

uzun tutulmamalıdır ve mümkünse teknede bir kişi bırakılmalıdır.

 

 

 

3. TEKNE ve YELKEN BAKIMI

 

3.1. Yelken ve teknenin eskimesine neden olan faktörler (tuz- güneş- rüzgar)

 

Denizde kullanılan her şey gerekli şekilde korunmadığında tuzlu su, güneş ve rüzgarın etkilerine

maruz kalır ve hızlı bir şekilde yıpranır. Yelkenler de teknede en çok kullanılan ve yıpratıcı

faktörlere en çok maruz kalan malzemeler olduklarından korunmaları için özel bir çaba gerekir.

Deniz suyu ve hava şartlarının yıpratıcı etkileri tekneni kendisi, yelken yaparken kullanılacak

elbiseler gibi diğer malzemelerin de yıpranmasına neden olur. Yelkenlerin bu etkilerden

korunması daha detaylı bir konudur. Ama genel olarak malzemelerin kullanıldıktan sonra tatlı

suyla yıkanması kullanılmadığı zaman kuru ve dış etkilere kapalı bir yerde tutulması genel

kurallardır.

 

 

 

Yelkenlerin bakımı yelkenleri uzun süre kullanmak istiyorsak çok önemlidir. Yelkenler, özellikle

yarış teknelerinde kullanılan kevlar gibi malzemelerden yapılan performans yelkenleri hem daha

çabuk yıpranır, hem de çok pahalıdır. İnce liflerin çabuk yıpranması ve yelken üzerinde

kırıkların meydana gelmesi yelkenin ömrünü azaltan en büyük etkenlerdir.

 

Yelkenler eğer seyir esnasında ıslanmışsa tatlı suyla yıkayıp kurutmamız gerekecektir.

Yelkenlerin doğru katlanıp torbalanması da yelkenlerin ömrünü uzatacaktır. Eğer yelkenler

teknenin üzerinde kalacaksa üzerleri mutlaka yelken örtüsü ile örtülmelidir. Bazı gezi

teknelerinde ön yelken baş ıstralya üzerine ‘furling sistemi’ ile sarılıdır. Böyle yelkenlerde yelken

sarılı olduğunda tamamını örtecek şekilde bir koruyucu bant bulunmaktadır.

 

Yelkenler harici diğer donanım ve kullanılan malzemeler de aynı etkiye maruz kalırlar. Bu

malzemelerin uzun süre kullanılmasını istiyorsak bunların korunmasında da maksimum dikkati

göstermeliyiz.

 

3.3. Seyir sonrası tekne temizliği

 

Teknenin temizliği de hem yelken yapmaktan daha çok zevk almak için hem de düzenli ve temiz

bir ortamda problem çıkma olasılığı daha az olacağı için önemlidir. Örneğin güvertenin düzenli

olarak temizlenmesi ve kontrol edilmesi malzeme kaybı ya da kazara bir şeyin üzerine basıp

sakatlanma gibi durumları engeller. Teknede temizlikle ilgili diğer işler de angarya gibi görülse

de düzenli olarak yapılması çok önemlidir ve diğer yapılan işleri direkt olarak etkiler.

 

Bir seyir sonrası yapılacak başlıca işleri şöyle sıralayabiliriz:

 

Yelkenlerin katlanması, branda veya torbalanması

Tüm halatların neta edilip, rodalanması, tatlı suyla yıkanması

Etraftaki çöplerin (su şişesi, bisküvi kutuları) atılması

Teknenin iç kısmının düzenlenmesi, güvertenin yıkanması

Bir sonraki seyir için eksikliklerin belirlenmesi

Tekneden ayrılırken, teknenin iyi bağlandığından emin olunması

Yoruma sekme
Diğer sitelerde paylaş

Katılın Görüşlerinizi Paylaşın

Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.

Misafir
Maalesef göndermek istediğiniz içerik izin vermediğimiz terimler içeriyor. Aşağıda belirginleştirdiğimiz terimleri lütfen tekrar düzenleyerek gönderiniz.
Bu başlığa cevap yaz

×   Zengin metin olarak yapıştırıldı..   Onun yerine sade metin olarak yapıştır

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Önceki içeriğiniz geri getirildi..   Editörü temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.