Φ HSNKLC Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2006 PESİMİSTİN GÜNLÜĞÜ 21.02.2006 Kişiliğim bana umutkârlığımın gölgesindeki o siyah noktalar kadar uzakta!Umrumdamı sanıyorsunuz benliğimin karanlığını ve karamsarlığımı.Umursamazlığın sonunu bilmiyor muyum sanıyorsunuz..Saçmalamaktan başka yapacak neyim kaldı ki?Hem kim saçmalamamış ki şu dünyada?Sarpasaran o ihanet kaplı düşüncelerimin sonucunu görmek ne kadar acı veriyor bilemez siniz..Yılgınlığın meyvesimidir bu sizce?Yoksa karamsarlığın benliğime sapladığı hançerin izimi?Üzülmek ama nereye kadar ve nereye kadar yılgınlık,öfke,kişiliğe küfür?? Kendime gelmek için içtiğim o ilaç her defasında ruhumun o sessiz,fedakar,cömert sıfatlarını sıvazlamaya çalışıyorsada aslâ başarılı olamıyor..Kendini kaybetmişlerin denizinde yüzmeye çalışan ama yüzme bilmeyen biri olarak hayata , bu acımasız hayata sesleniyorum.. Kafamdaki o soru işaretlerinin tek sebebi sensin.. ve ölene kadarda sen olacaksın.. Cevabıda sensin.. Ama çok çözemiyorum seni.. Neden sordun diye soramıyorum.. Kızamıyorumda .. Çünkü her insanoğluna sorulmuş bir soru bu.. Çözebilenler huzurlu.. Çözemeyenler pesimist.. Duygu mu duygusuzluk mu bunuda çözemiyorum.Ben çözememeye durayım diğerleri bassın gitsin.. Karanlıklar içinde kalan ruhumun aydınlığa ulaşması ne zamandır?Ve ne zamandır kişiliğimle dostluğum?Hayal mi yoksa bu?Sadece bir hayal mi?Yüzmeyi öğrenemeyecek miyim yoksa?Ne zaman kurtulacağım?Çalışmak mı ? Ne kadar nereye kadar? Yoksa yüzmeyi öğrenmenin anahtarımıdır bu? Hayataa Allll diyebileceğim günler ne zamandır?Hırsımla övünmem kişiliksiz benliğime küfrederim.Lanet okumak çoğu zaman rahatlatır ama ölüm gibi oda sonlu... SONSUZ OLAN TEK ŞEY AHİRET midir yoksa? Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ guvencgul Gönderi tarihi: 5 Nisan , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 5 Nisan , 2006 karamsarlıkta hayatın bi parçası sana umut veren umutsuzluğuda verecektir. mutlu olmak istiyosan mutsuzluğuda tatman gerekir. çok iyi yüzme bilsende okyanusun ta ortasına düşersen nereye kadar yüzebilirsin. ama yüzme bilmenin keyfini yaşamak istiyosan öleceğini bilsen bile bu keyfi okyanusun ortasındada yaşayabilirsin. önemli olan sonunu bilmek değil sonuna kadar yaşamak. üstte yazdıkların da aslında yaşama karşı bişeyler yapma ihtiyacıdır, ve senin varlığının bir kanıtıdır. ölüm olduğu değişmez bir gerçektir ama o vakite kadar değiştirecek o kadar çok şey olabilirki hayatında!.. düşünmeye devam et bence ama tek yönlü değil. yazdıklarından aklının istediği zaman birşeyin ıncığını çıkarabilecek kadar güçlü olduğunu anlayabiliyorum. bence yaşamın ıncığını çıkar! çok fazla siyahta kalma beyaza doğru yürü yeni bir renk daha göreceksin. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.