CİN Mİ, PERİ Mİ?

[Φ Gülten Ağrıtmış]

CİN Mİ, PERİ Mİ?

Çöpü akşam karanlığında attı… Çöpçüler geldi çöpün başına cinler.

Çöpçü cinler meydan da, hepsi girdi içine…

Bedenine ruhuna bulaştılar. O bilmeden farkında olmadan. Değilken bunların olduğunu bilmezken,

Onla beraber eve de girdi çöpçü cinler.

Eşi geldi.

Öptü onu. Ona da girdi cinler.

Hamile kaldı ikiz çocukları oldu bir erkek bir kız üç aylıkken düştü bebekler ceninken daha,

Banyoda tuvaletini yaparken… Parça, parça. Lök, lök.

Her yer kan oldu. Ambulans geldi.

Eşinin sevgilisi yokken sevgilisi oldu. Eşi aldattı onu. Eşyalar patlar yanarken, kendisi pencereden düşüp sakat kaldı.

Eşi trafik kazası geçirdi..

Araba bozuk pencereden düştüğü yerin altında aylarca bekledi...

Cinler, cinler hep evin içinde duvarlarda… Bedenlerin de kaldı…

Dili koptu eşinin. Kendisinin omurgası parçalandı.

Eşi her gün kadınlarla gününü gün etti.

Yuva kalmadı.

Elektrik kabloları yandı.

Duman oldu ev, duman.

Kaç kere insanlar değişti etraflarında.

Sonra periler gelsin diye dualar okundu.

Çöpler akşam loşluğunda bir daha sokak çöpüne atılmaz oldu.

Cinler kovalandı hep pencereler açılıp.

Tansiyonlar çıktı. Kanserlere yakalanıldı.

Paralar battı.

Borçlar çoğaldı.

Periler gelsin diye hep dualar okundu.

Pencereler açıldı bedenler ovulup çıksın diye bedenlerden kovalandı hep dışarı, dışarı; diye.

Mutluk kalmadı, huzur kalmadı, sağlık kalmadı, yuva kalmadı, para kalmadı, samanlık bile yandı,

Geriye havalara açılmış eller kaldı…

Haykırışlar kaldı periler, periler sihirli değnekleriyle beklendi tekrar dokunsun kendine ve eşine diye.

Bardakların dibinde biriken çay tanecikleri tıkadı delikleri hep.

Çiçeklerin suları koktu. Kurudu çiçekler bile ..komşular gelmez oldu geçmesin diye bize de..

Aileler görüşmez oldu. Seslere kalındı bir tek seslere telefondan gelen seslere kalındı…

Seslere hoparlörler bağlandı telefonlarını arayanların seslerini odalara doldurup yalnızlıklarını giderdiler..

Kalpleri her gün çarpar oldu… Panik atak moda dendi… Birinin olan dili kurudu öbürünün olan yüreği…

Kelebekler uçmaz oldu evin kenarında kuşlar öldü hastalanıp tek, tek.

Cinler bir girdi çıkmaz oldu.

Periler gelsin, gelsin diye beklendi gece gündüz.

Saçların dipleri köpürdü. Deriler kıvıl, kıvıl kızardı.

Kurtlar kapladı bedenlerinde çıkan yaraların yerini.

Beyaz, beyaz kurtlar. Bedenlerinde birbirlerine bile bakamaz oldular.

Periler, periler beklendi.

Beklendi periler…

Kıvıl, kıvıl onca kurtla beklendi periler...

1 Nisan 2009

Gülten Ağrıtmış