Bugün 18 Mart... Aslında okullu olmayanlar için çok önemli bir gün değil... Sıradan bir bahar günü. Okullu olanlar ise öğle arası bir tören yaptılar... 18 Mart Çanakkale Şehitlerini Anma Töreni...
Ben de bir lisede böyle bir tören izledim. Hava biraz serinceydi, arada sert bir rüzgar geçiyordu üstümüzden. Ben her zamanki gibi sıradan olacak bir törene hazırlamıştım kendimi. Ama bir gurup öğrenci sıralandılar okul girişindeki basamaklara. Güzel bir ses nazlı nazlı başladı şu bilindik türküye....
Eledim eledim höllük eledim
Aynalı beşikte canan bebek beledim
Büyüttüm besledim asker eyledim
Gitti de gelmedi canan buna ne çare
Yandı Ciğerim De Canan Buna Ne Çare.
Gür sesli oğullarım içten gelen bir duyguyla haykırdılar...Gururlandım, demek ki dedim ülkeme sataşacaklar karşılarında bulacak bu delikanlıları... Bu kızlar sevdiklerini yine yollayacaklar çekinmeden...Bugün tüm ümitlerim yeşerdi yeniden. Gençlere güvenmeye devam edelim...Onlar bizi yanıltmayacak!
Evet övünüyoruz oradaki başarımızla, haklıyız da ama dilerim asla bir Çanakkale daha yaşamasın bu millet. Sınırlarımız içinde barış daim olsun. Tüm enerjimizi bilim ve fende ilerlemeye harcayabilelim. Çocuklarımızın geleceğinden kaygı duymadan, huzur içinde onları topluma kazandırabilelim.
EY ŞEHİTLER SİZLER HUZUR İÇİNDE YATIN. ÇOCUKLARINIZ EMANETİNİZİN BEKÇİSİ OLMAYA DEVAM EDİYORLAR!!!
T.Burhan