MJsFlower

Sanirim hac ve umreye gidenlerin sayesinde baya para kazaniliyor. Bu parayi güvenli, temiz ve saglikli ortam icin kullanilmasi gerekir. Bir hata bir kere yapilir, iki kere yapilir... her sene ayni olay... sinirlenmemek elde degil.

Sagolun cevaplariniz icin. Yalniz, bana Antep i övmeye gerek yok. Gaziantep liyim zaten. Cok da severim. Orada kalmiyorum, ama hemen hemen her yil giderim. Santo, dediklerinin hepsi dogru. Bi de Antep sanildigindan cok daha gelismis bir yer, kalesi bir kac senedir restore ediliyor. Hala restore edilen bu halinde mutlaka gidilmeli ve orada calisan arkeologu bulmali. Adam gönlünü vermis bu ise, ziyaretcilere vakit ayirip cok güzel anlatiyor, yeter ki dinleyen olsun. Gercekten tavsiye ederim. Bilmedigim tarihi yerleri, gezilmesi degeri baska yerleri vardir mutlaka. Mesela o kaleden adam bana restore edilmis bir kervansaray gösterdi. Bir tane de kilise. Kalenin oradan görülüyor. Ben bu zamana kadar Antep de kilise oldugunu bilmiyordum. Gerci gidip gezmeye vaktim olmadi, ama bu yaz giderim insallah. Türkiye nin dogusu hakkinda bir gezi rehberi aldim burada, ama Antep e fazla yer verilmemis, o yüzden hala merak ediyorum baska ne var ne yok diye.

Antep in tarihi zenginliklerinden bahseder misiniz? Gezilecek görülecek neleri var? Oraya gidince mutlaka görülmesi yasanilmasi yerler neresi? Sehri gezerken, bilen birinin gözüyle bakmayinca, anlayan birinin tavsiyelerini bilmeyince, gözden kacan neler var?

Link ve öneri icin sagol. Dogrusunu söylemek gerekirse Lübnan hic aklimdan gecmemisti bugüne kadar. Ama gercekten ilgimi cekti, buradan seyahat acentalarina gidip arastiracagim, ama Almanya dan sorun olmuyor gezmek tozmak. Gidip gezdikten sonra yazarim buraya gördük ve yasadiklarimi. Ne kadar yazik ki, Bati dünyasinin bakis acisindan Dogu kökenli olsan bile kurtulmak zor. Cünkü hergün burada söylenenleri duyuyorsun, gösterilenleri görüyorsun. Gerci tahminime göre Türkiye de de Lübnan gibi ülkelerin gelismis oldugu pek bilinmiyordur, yaniliyor muyum? Aslinda buraya bi konu acacaktim ama nereye acmam gerektigini bilemedim. Iran a giden var mi, orasini bilen var mi diye soracaktim. Iki gün önce, Iran da yasayan bir Türk ile konusmus olan bir arkadasimin anlattigina göre, orasi da baya gelismis ve düzenli bir yermis. Insanlar kültürlü ve egitimliymis - erkekler ve kadinlar. Cevre kirliligi fazla yokmus. Bunlari bi de baskalarindan duymak isterdim. Dogrusunu söylemek gerekirse oraya gidip görmeyi göze alamiyorum.

Ilgimi cekmeyi basardin. Bu zamana kadar listemde yoktu, ama simdi koyulmustur. Hemde üst siralarda bi yerde. Sagol.

Peki gezmek icin güvenli bir yer mi? Özellikle bayan olarak?

Aynen öyledir Bay Cyrano. Özellikle tarafimdan asiri sekilde kiskaniliyorsunuz! Eger pek bilgi sahibi degilse kilo vermek isteyen kisi, doktoruna danisip önce check-up yaptirmasi cok önemlidir. Bunu vurgulamaniz cok iyi olmus. Sagolun.

Istedigin yemegi istedigin kadar yiyerek zayiflamak gibi birsey yok. Insanlarin kafasina sokuyorlar böyle seyleri, buna inanmak isteyenler ve isine gelenler inaniyorlar. Birincisi, istedigi yemegi istedigi kadar yiyip de kilo almayanlar var. Bunlara "sanslilar" ve "kiskanilanlar" diye de hitap edilebilinir. Ikincisi, yemek yemesini cok seven, ve istedigi kadar yedigi zaman kilo alanlar var. Bunlara "sanssizlar" ve "kiskananlar" diye de hitap edilebilinir. Ücüncüsü, eger ikinci grubun "üyesi" iseniz, o zaman ya kendinizi oldugunuz gibi kabul edecekseniz, ya da kilo durumunuzdan memnun degilseniz yeme aliskanliklarinizi degistireceksiniz. Kesinlikle diyet yapmayacaksiniz. Istediginiz herseyi istediginiz kadar degil, istediginiz herseyi size kilo aldirmayacak miktarda yiyeceksiniz. Bu miktar her insan icin farklidir. Kendi vücudunuzu gözlemlerseniz kolaylikla size uygun miktarlari ve yiyecekleri bulursunuz. Eger benim hic bilgim yoktur, nasil baslayacagim diyorsaniz, cok basit "kurallarla" uygun yeme aliskanliklara baslamis olursunuz: sIk ve az yiyin, günde bir kac porsiyon meyve ve sebze yiyin, kalsiyum almayi ihmal etmeyin, az yag kullanin ama mutlaka kullanin, günde 1,5 iki litre su icin. Bunlar sadece en temel bilgiler. Hicbir bilgisi ve tecrübesi olmayanlar icin yeterli degildir, ama ben uzman filan degilim. Haddimi asar. Sadece yillarin tecrübesi ve deneyim sonucu edindigim fikrimi paylasmak istedim. Kilo vermekte en zor sey, bilgi edinmek degildir zaten, edinilen bilgileri uygulamaktir. sonradan not. yazdiklarim kilo sorunu disinda saglikli insanlar icin gecerli tabii. hastaligi olanlar (mesela seker hastaligi gibi) gereken diyetleri uygulamali tabii. kesinlikle diyet yapmayacaksiniz derken yanlis anlasilmasin.

Yüz yasa kgkirlangic! Evet yaaaa.... yapmasina yapariz, ama yapmiyoz iste... hayatlarinda BIR isi de erkekler arkasinda kadin olmadan yapsinlar be....

Bu konularin da özgürce konusulmasi iyi güzel de. Seceneklerde heteroseksuell e normal denildigi an, paylasim, konusma imkani, tartisma bitmistir, öyle degil mi? Cünkü digerlerine anormal denilmis oluyor. Bu sekilde yargilanmis biri, nasil yorum yapar ki? Zaten tepkiyi en bastan almis durumda. Ben sahsen, diger seceneklerden birini sececek olsam, bu sekilde konuya yaklasildiktan sonra hayatta buraya yazmazdim.

Allah a inanan her insan zor anlarinda dua eder, Allah a siginir. Bunu askerlerimiz de yapiyor mutlaka. Ama Cyrano ya katiliyorum. O savas, askerlerin kahramanligi ile, onlarin mücadelesi ve kani ile kazanilmistir. Dua ederek dayanma ve savasma gücü kazanmislardir, ama savas sadece dua ile kazanilmadi. Gallipoli filminin ana temasinin düsmanlara karsi yapilan haksizligi savunmasi oldugu fikrine katilmiyorum. Savas halini cok gercekci bir sekilde yansitti bence. Savasin zafere ragmen ne kadar zor oldugunu, savas esnasinda iki tarafin da zulum yaptigini, ve ne büyük cile ile kazanildigi cok etkileyici bir sekilde anlatilmis. O filmi izleyip Türk topraklarini satabilenler nasil olur, anlamiyorum.

Verdigin örnekle hala ne kadar Türk oldugumuzu söylemis oldun. Türkiyedeki Türkler hangi oranla aktifler ki, Almanya daki Türkler olsun? Hic kampanyalar filan yapildi mi söyleyemem. Ama birey olarak elbette tepki gösterdik. Cok fazla bilgim olmamakla birlikte, hem Almanlara hem de Kürtlere karsi ne kadar "savastigimi" ben bilirim. Okulda, üniversitede, tartis Allah tartis. Dilimde tüy bitti, nefesim kalmadi. Zaten hayatim böyle gecti, hep Türkleri savun, Türklügümü savun, Türkiye yi savun, Islami savun. Bazen cok yorgun hissediyorum. Simdi, biz yalniz birakildik derken, herseyi devletten bekleyelim de demiyorum. Ama devletten (Türkiye Cumhuriyetinden) biraz birsey bekliyorum. Biraz destek, biraz yardim. Eger asimilasyon basladi diyorsan, hemfikiriz cyrano. Ama sen asimile olmuslar, diye baslayinca tepki gösterdim. Yok öyle birsey! Pes etmeyelim hemen! Ama evet, asimilasyon baslamistir. Zaten bu yüzden bas bas bagriyorum, yardim edin, imdat! yetisin diye. Yoksa niye yapayim ki? Söylemek istedigim de aynen bu, asimilasyon basladi, Almanyada da bu asimilasyonu hizlandirmak icin cabalar sarfediliyor, biz bunun üstesinden tek basimiza zor geliriz, siz Türkiye dekiler, özellikle de devletimiz, bize destek ve yardimci olmalisiniz diyorum. Ama onun yerine, hor görüldügümüzü bilmek, hepsi Anadolunun bir köyünden gelmis köylü kalmis gibi seyler düsünüldügünü ögrenmek (su an Kanada da Türkiyeli Türklerle konusan bir arkadasim bana anlatti bunu), ve Türk Cumhuriyeti yurtdisinda yasanlar ve vatandasliktan cikmis olanlar icin sorumlu degildir gibi seyler okumak, beni hem üzüyor, hem umudumu yikiyor. Ne yani, biz kendi halimize mi birakildik simdi? Ben o zaman ne diye didiniyorum? Ne diye 15 senedir her pazar günümü harciyorum, Türk Kültür Merkezine gidip biraz olsun kültürümden müzigimden birseyler ögrenmeye cabaliyorum? Birakalim bu ugraslarimizi, olalim Alman. Valla bizim icinde hayat daha kolay olur..... mu acaba?

Asimilasyon kelimesini senin söylediklerinden farkli yorumlamiyorum demek ki. Yalniz, o korku ile karsi karsiya oldugum icin daha duygusal aligiliyor ve anlatabiliyor olabilirim. Ki buradaki Türkler degismediler demiyorum, degistik ve degisiyoruz, ve ben kendime baktigimda bunu görebiliyorum, ama Türklügüm de var ve güclü ve var olmasi icin mücadele veriyorum. Türkiye icinde olanlar bu duygulari bu mücadeleyi yasamiyor olduklari icin anlamiyorlar. Ve Türk kimligimizin korumasinda yalniz birakildik, nerenin vatandasi olursak olalim. Bu böyle olmamalidir diyorum. Soruna gelince, anladigimdan emin degilim. Buradaki Türkler (sadece Türk vatandaslarina kisitlama olur mu? Türk kökenli olup Türk oldugu düsünen herkes Türkdür. benim görüsümde.) PKK ya karsi hangi tehlikeyi hissediyor mu diye soruyorsun? Neyi kastettigini anlamadim.

Bu sivil toplum örgütleri hakkinda bilgi verirsen sevinirim. Kimin asimile olmasini arastiriyorlar? Ne yapiyorlar? Bilmiyorum, hic duymadim, ögrenmek isterim. Asimile edilmis derken, dilini bilmeyen, kökünü kültürünü bilmeyen, yani tarihini, edebiyatini, müzigini, ama ayni sekilde geleneklerini göreneklerini bilmeyen, hatta kökü olan ülke ve halkini önemsemeyen diye bir imaj olusuyor bende. Yanlis mi?

Ben yazana kadar konu dönmüs asil yerine. Türkce yazinca cok yavas yaziyorum napim. Bir örnek dana. Ben ilkokulda Türkce dil dersi gördüm, ama ondan sonra ortaokul ve lisede yoktu. Sinifimda Italyan, Ispanyol ve Yunan ögrenciler vardi. Bunlar okuldan sonra "Italyan/Ispanyol/Yunan okuluna" giderlerdi. Ögleden sonra orada dil ve sanirim tarih vs dersleri alirlardi. Bildigim kadariyla bu okullar konsolosluk, egitim ateselik filan taraflarindan isletiliyordu. Ne kadar imrenirdim. Nerdeydi Türk okullari? Alman basbakani Türk basbakanina bundan sonra Türk vatandasligini geri vermeyin deyince ic islerimize nasil karisabiliyor da, Türk Cumhuriyeti Alman Cumhuriyetinin ic islerine karisip, kendi vatandaslari icin bir baski yapip yardim edemiyor? Yasal olarak yapamaz belki, zaten ben sorumluluktan bahsederken etik sorumlulugunu kastetmistim.