[Attila'ca]

o kitabı da okudum bitirdim

hani o genç kızın beni unuttuğu

bir ara fena halde fikrindeydim

dudağındaki nem gözündeki buğu

 

durmadan hayal değiştiriyorduk

çetrefil bir hayat herkesin korktuğu

kaderlerimiz kalındı sevinçlerimiz çabuk

yaşamadan dağılıyor yarısından çoğu

 

erteleyip durduk suç ortalığımızı

asıl mutluluğun içinde bulunduğu

bazı ben yalnıştım o yalnıştı bazı

çünkü gecikmenin ağır yorgunluğu

 

yanıldığımız herşeyi birden istemekti

isteği gerçekleştirmez isteğin yoğunluğu

ihtiyaç başka bir boyuta geçmekti

devreden çıkarıp gereksiz sorumluluğu

 

tekrar loş yalnızlıkların en dibindeyim

sararmış yaprakların usulca savrulduğu

köprüler yıkıldı artık kendimleyim

parmak uçlarımda ölümün soğukluğu

[Attila'ca]

söyleşir

evvelce biz bu tenhalarda

ziyade gülüşürdük

pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının

ne meseller söylenirdi mercan koz nargileler

zamanlar değişti

ayrılık girdi araya

hicrana düştük bugün

ah nerde gençliğimiz

sahilde savruluşları başıboş dalgaların

yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller

elde var hüzün

o şehrayin fakat çıkar mı akıldan

çarkıfeleklerin renk renk geceye dağılması

sırılsıklam aşık incesaz

kadehlerin mehtaba kaldırılması

adeta düğün

hayat zamanda iz bırakmaz

bir boşluğa düşersin bir boşluktan

birikip yeniden sıçramak için

elde var hüzün

[Sizin umutlarınız öldümü?]

 

birgün

bir

yağmura

tutuldum

öyle

bir

yağmur

hiç

yağmamıştı

ya da

ben

hiç

görmemiştim

sonra

ıslanmanın

dayanılmaz

güzelliğini

tattım

o

yağmur

beni

sırılsıklam

ederken

ben

ıslandıkça

tenimde

yanan

ateşi

söndürmüştüm

[sıfır'a sıfır, elde var sıfır]

yanılgı

 

ah çektikce dağlar

inler sanmıştık

ki o yüzdendi yanılgımız

yüreğimiz bizi

dinler sanmıştık

 

ah ettikce ahımız

tutar sanmıştık

ki o yüzdendi yanılgımız

biz bizi içimizden

atar sanmıştık

 

zaman geçer aşk

biter sanmıştık

ki o yüzdendi yanılgımız

ölümü ondan

beter sanmıştık