yakup

"Yüzüklerin Efendisi? serisinin yazarı John Ronald Reuel Tolkien'in, 1918'de yazmaya başladığı, ancak hayattayken tamamlayamadığı, oğlu tarafından tamamlanan bir romanı, yarından itibaren İngilizce olarak tüm dünyada satışa sunuluyor. Yazarın oğlu Christopher Tolkien, babasının taslakları üzerinde 30 yıl çalışarak romanı tamamladı. İngiliz HarperCollins Yayınevi tarafından yapılan açıklamada, Tolkien'in yarıda bıraktığı ?Hurin'in Çocukları? (The Children of Hurin) adlı romanın, 25 dile çevrilmesinin beklendiği bildirildi. Açıklamaya göre, Tolkien'in oğlu Christopher Tolkien, romanı tamamlamak için babasının taslakları üzerinde yaklaşık 30 yıl uğraştı. Christopher Tolkien, el yazmalarını uzun bir süre incelediğini ve öyküye ek yapmadan tutarlı bir öykü oluşturmayı denediğini söyledi. ?Hurin'in Çocukları? da Yüzüklerin Efendisi'nde olduğu gibi ?Orta Dünya?da geçiyor. Öyküde, ?Yüzüklerin Efendisi?nden ve hatta Hobbitlerin Tolkien'in kurduğu dünyaya adım atmasından önceki dönem anlatılıyor. ?Hurin'in Çocukları?ndaki kimi bölümlerin daha önceki Tolkien öykülerinde ayrı olarak yayımlandığı belirtiliyor. 320 sayfalık kitabın kapağını ve resimlerini, ?Yüzüklerin Efendisi? ve ?Hobbit?te olduğu gibi yine Alan Lee çizmiş. Christopher Tolkien, 1977'de de babasının tamamlayamadığı ?Silmarillion? kitabını tamamlayarak piyasaya sürmüştü. Kitaptan bölüm okumak için Hurin'in Çocukları

Nobel ödüllü yazarımız Orhan Pamuk üzerine derinlemesine yapılımış bir inceleme.Dört farklı yazar dört farklı bakış açısı. 5. Sanattan 5. Kola: Orhan Pamuk Kaan Arslanoğlu, Ergin Yıldızoğlu, Nihat Ateş ve Ali Mert; dört farklı yazarın Orhan Pamuk üzerine gözlemlerini yazdığı kitap 5. Sanattan 5. Kola: Orhan Pamuk "Orhan Pamuk" Fenomenine ışık tutacak bir çalışma. “Orhan Pamuk’un, The Guardian’daki ‘Implied Author’ başlıklı yazısını okuyunca ilk önce, ‘Hah,’ dedim ‘işte işin özüne yaklaşıyoruz. Pamuk neden yazdığını anlatıyor’. Şimdi, aslında bunun da garip bir durum olduğunu kabul etmek gerekir. Benim bildiğim, kendi yerinden ve yaptığından emin olan yazarlar arasında böyle bir çabaya hemen hiç rastlanmaz. Bu genelde edebiyat eleştirmenlerinin ve teorisyenlerinin çalışma alanına girer; deyim yerindeyse, onların temel gıdasıdır. Ama zaman zaman yaptığının teorisini de yapmaya özellikle dikkat eden Blanchot, Nabokov, Octavio Paz, ya da Wyndham Lewis, T. S Eliot hattâ Pound gibi yazarlara da rastlanmıyor değil. Bir farkla ki bu yazarların hemen hepsinin ya genelde bir paradigma değişikliğiyle uğraştığını, ya da özelde belli bir teorik sorunla boğuştuklarını görüyoruz. “Bir farkla diyorum, çünkü, Orhan Pamuk’un neden yazdığını anlatmaya çalıştığı yazıda ne bir paradigma değişikliği sorunu, ne de edebiyat teorisi açısından üzerine gidilmiş bir (!) problemle karşılaştığımızı düşünüyorum. Aksine birbiriyle ilgili ilgisiz bir çok sorunun, ya da gerekçenin aynı anda sunulduğunu görerek bir kez daha düş kırıklığına uğradığımı söylemek isterim. Nedense içimden bir ses, her şeye rağmen Orhan Pamuk’un liberal sanat kurumlarının, piyasa sistmenin kendisinden istediklerinden daha fazlasını verebilecek bir kapasiteye sahip olduğunu, belki de boşu boşuna, söylemeye devam ediyor.” Ergin Yıldızoğlu