Depreme cok uzuldum. Ozellikle depremden sonra insanlarin insanligini kaybetmis oldugunu gormek daha da uzucuydu... Insanlikti aslinda gocuk altinda kalan. Baska insanlarin olumunden zevk alabilmek cok ..... birsey ( noktalari dolduracak kelime bulamiyorum ) Orada bebekler, cocuklar, kadinlar, yaslilar, herkes vardi... Kusbeyinli o iki spikerde cabasi... Insanlarin boylesine irkciliga itilmesi cok yanlis... Gunlerce depremi yakindan izledim... Ders bile yapamadim. Azra bebegin cikarilmasini gorunce goz yaslarimi tutamadim agladim. Ben de bir anneyim. Benim de bir bebegim var. Kim isterki cocugunu orada gormeyi... Burada yasayanlari topladim... Daha cok kürt geldi, turk arkadaslarimizin hicbiri katilmadi... 10 kisi geldi ama 2 bin dolar para topladik. Bence cok iyiydi. Eslerde kendileri ayri para toplayacaklar. Herkesi aradim telefonla, cogu bana donmedi bile. Hepsinin arkasindan konustum, markali kiyafetler alip biz surdan burdan aldik demesini biliyor .... dedim... Konu para vermeye gelince nasil da geri cekiliyorlar... Yani pazar gununden bu yana anladiklarim :

 

1) Insanlara olduklarindan fazla deger vermeyeceksin.

2) Irkcilik yapan baban bile olsa ondan uzak durcaksin.

3) Baskasinin olmesi ve aci cekmesinden zevk alan insanlari hemen listenden sileceksin, ve gereken cevabi vereceksin.

4) Yardima ihtiyaci olan kisiye elinden geldigince yardim edeceksin ki, insanligin olmedigini baskalarina gosterebilesin...

5) Son olarak, insan sevgisiyle dolu bir cocuk yetistirmelisin....