Sıkıntıdan Yaraticiligini Gelistiren Anne...
Sanirim hayatimin en zor anlari dogumdan sonra evde gecen gunlerimdi. Bunu simdi anladim. Ufak capta depresyonlarimi sevgili esimin destegiyle fazla farketmesemde aslinda icten ice cok bunalmisim... Anneligi uzun sure benimseyemedigimi itiraf etmem lazim...
Oglusa bakiyordum, emziriyordum, ama oynamak istemiyordum, onu sucladigim, pisman oldugum, neden yaptim dedigim anlarim da oldu, ama sonrasinda sanirim icimden bin kere ozur diledim...
Eve kapanmak, soguk, kis, kar, okula ara vermem, aldigim kilolar, ehliyetimin olmamasi, esimin surekli iste olmasi,, Ailemle aramda kocaman bir okyanus olmasi. Yanlizligin... Kendimi dunyanin en cirkini hissetigim o donemde, catlaklarimdan nefret ettigim o anlarda, her romantik dakikalara yolculuk anlarimizda aglayan bir bebek sesi.... Allahimmm... Ben ne yaptim der gibiydim... Ama esim, o kadar tatli, o kadar sevecen, oyle bir sevgiyle yaklasirdiki bebegimize. Anlam veremezdim, anlayamiyorum hala da anlamamaya devam ediyorum. 9 ay ben tasidim, normal dogumu ben yaptim, nasil olurda BABA anneden daha sevgi dolu olur....
Neyse, gelelim konuya, bunaldiginizi dusundugunuz anlarda asla kendinizi salmayin, ve ilginizi cekecek, sevdiginiz hobilerinizi bebeginizin uzerinde gelistirin. Mesela ben fotograf cekmeyi cok severim. Birgun facebook'ta gordum, cok hosuma gitti, ve bende yaptim. Tabi benim sorunum asla uyurken yapamadim cunku oglusun uykusu cok hafif, hemen uyaniyordu...
Arkadaslarin deyisiyle etiketli portakallarim )
Annesinin sanirim asla bitiremeyecegi kitabi bitirmeye niyetlenen bebek..
Photoshop'ta son nokta...
Eger bunlarda sizi tatmin etmezse ve hala mutsuzsaniz o zaman degisiklik vakti gelmistir. Hemen valizinizi toplayip annenizin yanina gidin derim...
Dondugunuzde daha verimli, daha mutlu, daha olumlu, ve cocugunuza daha iyi bir anne olacaksiniz.....
1 Yorum
Önerilen Yorumlar