Ölüm bir soluk kadar yakın
Yağmurlu bir hava,insanın içini karartan,benliğindeki tüm sıkıntıları göğe yayıp içinden çıkılmaz hissi veren bir gün..
İçinizden;bu karamsarlık niye diyenleri duyar gibiyim..
Okuduğum bir haber,beni geçmiş yıllara ışınlayıp o anı tekrar yaşattı...
Puslu bir hava ve freni patlamış gibi yağan yağmur,evden çıkma isteği olmasa da beni dışarıya çıkaran gerekli işler...
Yaşamımda unutamayacağım sahnelere hazırlıksız evden çıktım.
Apartmanın kapısında şemsiyemi unuttuğumu farkettim geri dönüp almam 3-5 dakikamı götürdü..
Yağmur hızını azaltmış insanlar daha telaşsız koşuşturmalar içinde..
Yolda yürüyüp kafamdaki planları düşünürken namluya yerleştirilen şarjör sesi ile birden irkildim.Siyah deri ceketli, yün bereli,genç bir delikanlı kendisine baktığımı farkedince telaşla silahı ceketine sakladı.. O an bayılacak gibi olduğumu farkedip hızla yönümü caddenin karşı tarafına yönelttim..
Karşıya geçmemle silah sesleri ortalığı sardı.. Değiştirmeyeceğim yolumda, annesini elinden tutuğu ve kurşunun yanağını sıyırıp geçtiği,6 yaşlarında yüzü kan içinde kalan çocuğun,yoldan geçen bir arabaya konulması,genç delikanlının silahla, park etmiş siyah arabayı hedef alıp kurşun yağmuruna tutması,trafiğin ve insanların karmaşası,donup kalarak seyrettiğim dehşet sahneleri...
Kendime geldiğimde hıçkırıklarla ağlar durumundaydım..Ve geçen tam 15 dakikayı beynim silmişti...
Filmlerde seyrettiğimiz çatışmalar ile alakası olmayan,ancak yaşayınca farkedebileceğimiz duyguları başımıza gelince anlayabiliyoruz..Şu an yazarken bile titrememek mümkünmü..?
Hayatımızın pamuk ipliğine bağlı olduğunu ve ölümün teğet geçecek kadar yakın yaşanabileceğini bilmek...
Akşam haberleri; iki semt mafyasının anlaşamaması ve 1 ölü 3 yaralı ile sonuçlanan çatışma..3 silahlı kişinin çapraz ateşine maruz kalan jip..En önemlisi yaralanan çocuk ve insanlar,ayrıca psikolojik etkilenen toplum..
Yaşanası günler varmış ve arkasında izler bırakarak ölüm beni teğet geçmiş...
4 Yorum
Önerilen Yorumlar