SevgideÜşümek'ın/nin Blogu

Sevgili SevgideÜşümek ,

 

Merhabalar, Nasılsınız ?

 

Aramıza Hoşgeldiniz.

 

Paylaşılan Tek Bir Blog Başlığı Ve Ardından Yaşanılmış Bir Sükunet.

 

Neden Hemen Vazgeçtiniz ?

 

Paylaşmak ve Dostluk Kurmak Adına, Sizcede Biraz Emek Vermek Gerekmez mi ?

 

,,,,

 

Yukarıdaki Mısraların Kaynağı,

Felsefi Denemeler mi, Yoksa Acı Tecrübeler mi

 

Gerçekten de Bir İlişkiye Nokta mı Koydunuz ?

 

Yoksa,

 

İmkansız Bir İlişkinin Noktası mı Oldunuz ?

 

,,,,

 

Pekiyi, Tamam. Vazgeçtim.

 

Belkide, Bu Diyalog, Bir Tanışma Safhası Adına, Fazla Kişisel Oldu.

Haddimi Aştım İse,

Özür Diliyorum.

 

,,,,

 

Biliyormusunuz ?

 

İnsanlar Üşüyünce, İstemeden, veya Belkide İçgüdüsel Olarak Ne Yaparlar ?

 

Eğer Yalnız İse,

Kıvrılır Kendi İçine Doğru.

Ellerini, Ayaklarını Hep Kendine Doğru Çeker.

Dürülür, Bükülür, Bir Yumak İnsan Olur.

 

Fakat,

 

Eğer Yalnız Değilse,

Bunların Hiçbirine Gereksinim Duymaz,

Kendisine Değil Yanındakine Yakın Olmak İster.

Biraz Yanaşmak, Usulca Sokulmak, Belkide Sımsıkı Sarılmak İster.

 

Yaradan Böyle Takdir Etmiş,

İnsanoğluna ''Yakın Olmayı'' Öğretmiş.

 

Bu Bir Soru Değil Aslında,

Ya da Şöyle Diyebilirim,

Bu Bir Soru Olsada, Yanıtlamak Zorunda Değilsiniz Aslında ;

 

Yalnız mı sı nız ... ?

 

Dedim Ya, Öyle Bir Sual ki Bu,

Yanıt ı Ne Olursa Olsun, Yalnızca Sizin Özeliniz Olacak.

 

Lakin Yinede Şu Karar ı Vermelisiniz ;

 

Gerçekten,

Kendimi İçime Çekerek Isınabilir mi yim ... ?

 

Yoksa ,

 

Sarılabileceğim Biri Olmadan,

Yalnızca Ilık Nefesimle,

Üşüyen Ellerimin Ve Titreyen Kalbimin Buzlarını Eritebilmek İçin,

Henüz Çok mu Erken ... ?

 

 

Saygılarımla. Doğan Gülbudak

Sevgili SevgideÜşümek ;

 

Biliyormusunuz, Bana Kimi Hatırlattınız ?

 

Kendimi ... !

 

Bir Baktım ki, Buradasınız ,

 

Bir de Baktım, Yoksunuz .

 

Tıpkı Benim Gibi,

 

Bir Varmış sınız Hiç Yokmuş su nuz

Gibi.

 

,,,,

 

Tüm Gizeminiz ve Sırlarınızla Birlikte,

Ayrıldınız Aramızdan.

 

Biz İse,

Olur da Bir Gün Dönersiniz Diye,

Bir İnceleme Bıraktık Bloğunuza.

 

Sanırım Bu, İkinci ve Son Olacak

 

Bilmenizi İsterim ki ;

 

Olur da Aklınıza Gelirse Yazdıklarınız,

''Acaba, Beni Hissedebilen, ve Değer Veren Birileri Oldumu'' diye Soracak Olursanız Kendinize ;

 

Yanıt ı, ''Evet'' Olmalıdır.

 

Bu Sözlerin Sahibini Hiç Unutmayacağız.

 

Sevgisinde Üşüyen Kadın ı, Yüreğimizin Bir Köşesinde Sessizce Ağırlayacağız.

 

Kimbilir. Belki Birgün Isıtmak İsteyeceksinizdir Benliğinizi.

 

Ve Biz de, Burada Bekliyor Olacağız...

 

 

Saygılarımla. Doğan Gülbudak

telefonumun bataryasının bitmemesi için sürekli şarjda tutuyorum.. olur da uykumda duyamam diye olabildiğince geç uyuyorum.... onunla yatıyor, onunla kalkıyorum... çaldığı zaman, hafızama kazıdığım numaranın çıkacağını umut ederek heyecanla ekranına bakıyorum.. her seferinde hayal kırıklığı yaşıyorum. sen, sesini birkere daha duymak için canımın özünü koparıp vermeyi göze aldığım, ara artık bekliyorum...