Soğuğun adıyla uzandı suskunluğun yüreğime
Soğuğun Adıyla Uzandı Suskunluğun Yüreğime
Harekesiz bir cümleyle başladı
Şimdi adına ağıt yaktığım duygu
İşgale açık kaldı yüzüm
Ve zaman buzdan bir cam gibi
Düşüp parçalandı dizlerimde
Kalemimdeki düşler
Üçgen bir çocuğa açılırken
Bir cezm gibi kesti
Suskunluğun kelimelerimi
Yüreğimi kemirerek
Cehennemin dibini hak ederken bir kurt
Ömürden akan karanlık
Serkeşçe takıldı düşüncede
Elif elif uzadı gece
Sonra düştü her şeyin üstüne
Sabretmek ölüm kadar zormuş
Bildim. Bilmenin her haliyle
Şakaklarımdan akarken kan
Ve adınla başlarken ateşe açılan kapı
Bir ayet dahi kalmadı
Tutup kaldıracak ellerimden
Sevmek, belki yalnızlık kadar zor
Susman, sedef kakmalı bir hançer
Nasıl nefret ederse kelebek geceden
Sükutuna dair duygum az değildir ondan
Vesselamü aleyküm
Hala kuşun düşmesinin engelleyebilirsin daldan…
0 Yorum
Önerilen Yorumlar
Gösterilecek hiç bir yorum yok