Zıplanacak içerik
  • Üye Ol

Adaletsiz Secimler..

  • başlık
    16
  • yorum
    39
  • görüntü
    16.303

Kör hayaller..


Adaletsiz

1.023 görüntü

Bu sabah saatimin alarmi beni acimasizca uyandirdiginda, o dayanilmaz sesini kapatmak icin elimi hizlica uzattim yatagimin basucuna.. aksam koydugum yerde bulamayinca ve alarm inat edercesine sesini yukselttikce, yeni bir gune yine cok guzel basladim diyebilmemek icin bir neden daha buldum kendimce..

Sabah oldugu halde hala gece gibi karanlikti odam, isiklari acmadan bulurum diyerek, elimi yatagin altina uzattim.. herzaman basucumda duran saat, nasil olmustu ki yerinden kayboluyordu.. Aksilik olacak ya, dugmesine basmadan kesinlikle susmuyordu, alarmin bu özelligi (sinir etmekten baska) ne ise yariyordu hala anlamis degilim..Birden yatagimin sag

Tarafinda ki gece lambanin yanina koydugumu hatirladim... Sonunda daha fazla uzatmadan bu iskenceyi, isiklari acip, alarmin dugmesini rahatlikla bulup kapattim sonra, derin bir nefes cekerek..

 

Allah kimseyi karanlikta birakmasin diye dilekte bulunurken.. gözlerimin gördugune sukur ettim.

Butun bunlarin bir sebebi olmaliydi ki görme engelli insanlarimizi dusunmemi sagladi..

Bir programda konu olduklarinda benim daha cok dikkatimi cekiyorlar.. onlara o kadar cok saygim var ki.. Hic bir rengi, hic bir cismi gözlerinde canlandiramadiklari halde.. duygularini ifade etme yetenekleriyle, sahte duygulardan uzak olmalarindan bana cok samimi, ve yurekli geliyorlar..

 

Bir kac sene önce izlemis oldugum programda konuk olan, dogustan gözleri görmeyen bir genc kizin hayat hikayesi beni cok etkilemisti.. Karanlik dunyasina inat ne kadar da hayat dolu ve mutluydu.. Hasret kaldigi o renklerden bile habersiz… ciceklerin guzelliginden bahsediyordu.. Bir dokunusa ne kadar anlam yukleyebiliyordu parmak uclariyla... Annesinin sefkatli elleri saclarini degil yuregini oksamisti sanki, sevgisiyle gözlerindeki karanliginin aydinlanacagina inaniyordu..

Biz etrafimizi gördebildigimiz halde bu kadar icten anlatamazdik onun gibi hayat hikayemizi..

Korkusuzca Sevebilmenin varligina bile inandirmisti beni o zamanlar… Bir gun gelmis Ask’i tanimisti, sevmisti, seviliyordu beklentisizce. Gözleri görmesede, kalbiyle görebiliyordu bence..

Yalnizca yuregine guvenerek Askina baglanabilmesi… Nasil olabilir ki diye hayret etmistim..

 

Butun bu guzel duygular, yasamin gercek yuzunu ve zorlugunu degistirmiyordu.. Bilmedigi bir yere giderken, evin yolunu kaybederim diye korktugu da olmustu belki.. ya da niyeti kötu olan insanlardan kendimi nasil koruyabilirim diye kaygilari da..

 

Isyerine yuruyerek gitmeye karar vermistim, dusunurek, soguktan ellerimi cebime saklayarak, dalgin bir sekilde ilerliyordum .. gözleri görmeyen kizin yerine koydum kendimi, karanlikta yurumeye nasil alisabilir bir insan..?.. dusmeden, bir yere carpmadan... gözlerimi kapatip karsi tarafa gecmeyi denemek istedim.. Bir, iki, uc.. adim attigimda kalpatislarim hizlanmaya baslamisti.. Bilinmezligin verdigi korkusuyla ve cesaretsizligin verdigi telasiyla birlikte tuhaf bir duyguyla karsi karsiyaydim.. O an hangi tarafa dogru yüruyecegimi bile unutmustum..

 

Dengeni saglamak ne kadar zormus, bastigin yeri göremeyince!

 

Gözlerim kapali yurumeye calisirken, dusmekten, en kötusu de duserken tutunacak bir yer bulamamaktan korktugumu anladim…

 

Oysa ki asil önemli olan guven duygusu degilmiydi... bugune dek guvensizligime ragmen hep gözlerim kapali yurudugumu farkettim.... Sonrada bir sekilde duse kalka kendimi toparlamaya calistigimi…

Hayret ediyorum hala, nasil basarmistim ben kalabalik bir yoldan gecmeyi..

Ne aldigim risklerden haberim vardi, ne de tehlikenin en yakinimda oldugundan..

Peki ya bunca zaman neydi koruyan beni, ya da bu kadar kör eden..

 

 

Yavas yavas gözumdeki perde acildiginda, Gercekleri görmeye baslamistim …Bununla beraber icimdeki korkunun sebebini bulmaya calistim ama nafile...

 

 

Bildigim bir sey var; Hayallerle Gercekler yan yana asla yasayamazlar..

 

Herseye ragmen bir daha gözlerimin karanliga ait olmayacagini biliyorum, gulumsemenin bana cok yakistigina da.. .. Seherizm..

2 Yorum


Önerilen Yorumlar

Yine vurucu kelimeler, hayranlık uyandıran bir finalle noktalanmış. Son bir iki cümleyi hazmetmek ve tadına tam ulaşabilmek için, birkaç gün kafa yormam ve toparlanmam gerekecek belli! Körlemesine hayatlar yaşarken, güllük gülistanlık bahçelerden geçmediğimizi hatırlattığı için düşüncelerine sağlık arkadaşım... :)

Yoruma sekme

Tesekkur ederim Seth :) Dusununce aslinda neler cikiyor ortaya,bunun farkina vardim..Ve asil onemli olan derinlige girebilmek hayatin.. Oyle bakipta gormeyen insanlar cok var etrafimda,ben bakinca kendimle yuzlesiyorum,hepsi bu..

Yazimi begenmen beni cok mutlu etti, umarim diger okuyanlara da birseyler dusundurmus olurum..:)

Yoruma sekme
×
×
  • Yeni Oluştur...

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.