İçimde bir çığlık vardı, isyana dönüştü
Yardım edin banaaaaaaaaa… Bittimmmmmmmmmmm, çöktüm, içimde neyim var neyim yoksa paramparça oldu, elim kolum kırıldı, inandığım her şey, inanmak istediğim her şey beni terk etti… Bugun yani 26 Ağustos 2008 saat 01:44, işte bugün bedenimle ruhum birbirinden koptu, ruhum kayboldu, arayıp da bulamayacağım, gidip de ulaşamayacağım yerlere gitti… Canım, hani var ya benim canımmmmmmmm, canıma hiç acımadan kendisini benden çekip kopardı ama ben hala yaşıyorum, bedenim yaşıyor lanet kalbim, lanet beynim hala yaşıyor, durmuyor, lanet olsun ki durmuyor…
Ve ben… Bilmediğim, görmediğim, duymadığım o, büyük ve tek denilen yaratıcıya, içimden son gücümle, atamadığım ama şu an atmak istediğim sonsuz bir çığlıkla bağırmak istiyorum;
“NE OLUUUUUUUUUUUUR YARDIM ET BANA,
KALBİMİ,
BEYNİMİ
SONSUZA KADAR KURTAR BENDEN,
SENDEN,
BU DUNYADAKİ HER CANLIDAN
VE
BU DUNYADAN”
diye…
Çenemi sıkıyorum, dişlerimi kenetleniyor dudaklarıma, dudaklarımı ısırıyorum acıdan… Dudaklarım, ısırdığım için acımıyor, içim acıdığı için, acımı hafifletmek için ısırıyorum dudaklarımı, kanatıncaya kadar ısırıyorum… Kanıyor ama benim içimin acısı bir türlü geçmiyor… Ahhhhhhhhh!!!
Ahh be, ah be bilemediğim gelecek, seni bilmesem ne olur artık, seni görmesem, seni duymasam ne olur gelecek? Ah gelecek, hepsi senin yüzünden, senin kaygılarından değil mi? İçimin asla dinmeyecek ve şu an başlamış olan acısı senin yüzünden değil mi?… Birilerinin gelecek kaygısından değil mi? Ben senin için kaygılanmıyorum artık gelecek.. Çünkü artık sana da inanmıyorum… Sen aldın benden canımı... Senin kaygın aldı… Gelsen ne olur be!!! Gelsen ne olur, gelmesen ne olur…
Küfür etmek istiyorum, her şeye küfür etmek, kendime de her şeye de küfür etmek, asla ağzıma almadığım bir daha da asla ağzıma almayacağım, dolu dolu küfürler… Sinirimi alıncaya dek küfür etmek istiyorum, dünyadaki her şey, herkes kaybolsun istiyorum, ben de kaybolayım istiyorum.
Şimdi çıksam şu duvarın üstüne, süzülsem şuradan aşağıya…
Ya da gitsem yatsam, uyusam uyanmamasına…
Önceden de bilirim, ölmek kolay, çok kolay, hayatın anlamı bitmişse, gitmişse ölmekten kolay hiçbir şey yok… Asıl yaşamak zor... Evet, asıl yaşamak zor ve ben artık hiçbir zorluk istemiyorum yaşantımda…
Uçsam süzülsem,
Ya da
Yatsam uyusam, sonsuza dek ve artık dinlensem…
Sevgili hayat, sen benden alacağını aldın, ben de sana bir canım vardı onu vereyim, gel ödeşelim artık ha… Bitsin bu diyet…
Benim çekilme zamanım geldi, artık çok yoruldum hayat, ben biraz dinlensem…
Artık dinlensem…
Dinlensem…
Offfffffffff!!!!!!!!!!!!!!
Bitsin bu diyet…
9 Yorum
Önerilen Yorumlar