Bu sabah çocukluğumdan bir parça daha kopup yıldız olarak kaydı sonsuzluğa..

Kulağımda sadece o ses ve o siyah-beyaz fotoğraf var şu an:

 

Dedemin bahçesi, bahçedeki fıskiyeli havuz, havuzun kenarında eski radyo, radyonun yanında tepsi, tepside çay bardağında rakı, şezlongun da dedem..

 

Vee..

 

 

Buluşurlar belki, kim bilir..