..

agnia 23/07/2005 : 14:22:20

 

Gelecekte en popüler iş "yeni dünyalar" projeleri olacak.

Bir projede binlerce insandan oluşan bileşimler çalışacak.

Bileşimler yarışacak;

önce mekanlar, sonra koşullar, daha sonra

bilinç kazanması planlanan oyuncu prototipleri

hazırlanacak.

prototipler kendilerini hazır hissedene kadar

onların içinde konaklayacaklar.

Öngörülebilecek en yüksek olasılıkların hesaplanması için

onbinlerce alt kontratlar yapacaklar.

İnce ince dokuyacaklar.

Sonra sonuçtan emin mutlulukla sahneye çıkacaklar.

Yine de kazalar olacak!

Peki buna üzülecekler mi?

Yoooooo...

 

O kadar çok detay var ki bunu akıl almaz.

Bir gün detaylara şöyle bi bakayım dediydim;

geri dönemiyordum nerdeyse!

 

Küçük bi örnekleme çabasına gireyim:

bir insan (günümüzde) sadece tek objeye bakabilir, onu

ya bütün olarak görmeyi seçer ya da objenin içinden yine

tek bir noktaya zoom yapapabilir.

Bu küçültme işlemi gözün kabiliyeti oranında içeri doğru

götürebilir; fakat hep BİR NOKTA ya zoomdur bu.

 

Gelecekte bir birleşim (geleceğin insansıları) ise,

bi objeye baktığında, onun tüm (yine de sonsuz değil)

bileşenlerine anı anda zoom yapabilir!

 

Bu çoklu zoom işlemi şu anda olmuyor mu?

Pek tabi oluyor ama bilinçle algılanamıyor.

Sezgisel dediğimiz (farkındalıklı olmayan) bu

bütünsel algılama, geleceğe doğru atılmış

milyarlarca maladır!.

Geleceğin duvarını örüyor o malalar.

Şu anda yalnızca tek zoom luk iş yapabilen

eski bir prototipiz biz.

 

Gelecekte aynı işi yapan bi baska daha birleşim, daha bi

çok birleşim olduğunu düşünün!

Bunların her birinin fırlatmış oldukları binlerce malanın

birbirleriyle çarpışma olanak/olasılık girdaplarını

hesaplayın!

İki bileşimin bu çarpışmalar için her bir karşı mala

ile kontrat yapmaları gerektiğini de düşünün!

Akıl alacak şey değil.

 

Eğer orada zaman dondurma gibi kayıp dağılmamış

olsaydı bu tek dünya planlaması bi kaç milyar yıl sürerdi!

 

Nasıl birleşeceğiz peki?

 

Asla birbirimize benzemememiz gerekiyor.

Her insan TEKtir ve öyle kalmalıdır.

Gelecekte bir birleşim işte bu biricik/tek parçaların

her birinin gönül rızasızyla kendi iradesini o birleşim'e

sunması/bağışlaması ile mümkün olacak.

Bizi bundan şu anda ne men ediyor?

İrademizi (ki bu sevgidir) kendimizden çekip guruba

devredemiyoruz.

Birleşebilmek için kendimizden bi tane daha olmasını

arzu ediyor ve deli gibi onu bulmaya çalışıyoruz.

Ne çaresiz bir çaba!

Bu mümkün değil.

Bu oyun trilyonlarca yıl bile bu şekliyle devam etse,

hayır biz GELECEĞE geçemeyiz!

 

İnsanlar bilinçsizce/sezgisel olarak hep gurup kurmaya

itiliyorlar. Bu itilim çoğunlukla korkudandır.

İyi ki varmış korku!

 

Fakat kurulan guruplar dünya tarihinde hiç bi zaman

(en azından 25 bin yıldır) -gurup- kelimesinin ötesine

yani -bileşim- olmaya geçemediler.

Buna fırsat kalmadan dağıldılar.

Biz burada şu anda bin ayaklı bir binayak'tan

bahsediyoruz. Ayakların her biri özgün olacak ve

iradesini(sevgisini) birliğe devretmiş olacak.

 

Tıpkı şu anda vücudumuzun her biri -özgün-,

uzuvlarının hücrelerinin iradelerini bize bırakmış

olmaları gibi!

Kimbilir onlar(uzuvlarımız) da bu iradeyi bize bırakmak

için kaç trilyon yıl çabaladılar!

Deli gibi korkuyorlardı herhalde..

 

Oysa verdiler de ne oldu?

Biz uzuvlarımızı çok seviyoruz, onları ölüm pahasına

koruyoruz (önce can sonra canan şeklinde),

aslında korkacak bişey yokmuş meğerse! Bunu

anladıkları için (uzuvlarımız) şimdi keyif yapıyorlar

Gerçi onlarda hala bütünlerini bize terketmediler, eğer

etselerdi varoluş, sapmasız haline geri dönebilirdi.

 

Bi yerlerde söylemiş olmalıyım:

Birleşmek, BİR olduğuna aymanın yavaşlatılmış

sürecidir.

 

Her şey, bütün düğüm şu noktada çözülecek;

kendimizden bir tane daha aramayı bıraktığımızda.

 

Sarılın, ne duruyorsunuz, şu anda size en yakın duran

kişiye sarılın.

O belki şu anda yalnızca fiziken yanınızda olandır; taksi

şöförüdür, otobüste yanınızda dikilendir, içki masasında

yanınızda oturan, ya da şu anda sevişmekte olduğunuz,

ya da beşiğini sallamaktan yorulduğunuz oğlunuzdur. Ne

fark eder, onların her biri ASAL sayıdır, kendinden başka

bir tek BİR’e bölünür.

Şu anda gördüğünüz ilk kişiye sarılmanız yeterli.

Yaptınız mı?

Şimdi birleşik ama tek damla gibi görünüyorsunuz.

Başka damlalar da çekilecek size artık;

çünkü yoğunluğunuz/çekim gücünüz arttı.

 

İnsanın DNA sında var olduğu söylenen 40000 genden

her biri özel bilgiler içeriyor. Yani her biri TEK! Fakat yine

de kırkbini de birleşip iradelerini DNA ya devretmiş

görünüyorlar. Onlar yaptıysa biz neden yapamayalım?

İşte bana göre gelecek böyle inşa ediliyor

 

Not:

Gelecek diye yukarıda tarif ettiğim her şey zaten şu

anda olmaktadır. Bu eş-zamanlılığı ifade etmek

gerçekten biraz zor!

 

bağlantı

 

moortip 09/08/2006 : 09:41:22

 

ben felsefe pek bilmem.. delil aramam..

ancak konu başlığı "hikmet"

öyleyse, hikmet'ten bahs edelim..

 

mes'ele, fikirler ile tasavvurlar arasındaki

bağı kabul veya redd etmek pozisyonunda

ne yapacağımızı bilmek ise..

 

cari olan muhit tesirlerinin etkisi altında kalıp-

kalmadığımızın tartışmasını yapmak ve hükm'e

gitme yolları aramak ise..

 

bir problemimiz olduğu takdirde, çabuk ve

kolaylıkla nasıl çözebileceğimizin yolunu bulmak

için araştırmalar yapmak ise..

 

uzatmadan söyliyeyim..

ve fazla bilmiş olmanın da gereği yok..

 

sevgili agnia'nın yukarıdaki ifadelerini dikkat ile

ve öneririm bi kaç kez okuyunuz..

 

nedensellik ve eşzamanlılık üzerine derinleşiniz

ve sonra sizi bağımlı kılan, şu ana kadar

"edinmiş olduğunuz" değerlerin/kriterlerin

"hatalı/eksik/yetersiz" olabileceğinin mümkün

olduğunu, acı da olsa ve hiss ya da duygu dahi

olsa kabullenmeye çalışınız.

 

büyü gibi.. belki sihr..

nasıl değişiveriyor her şey..

akmaya başlıyor hayat..

ve sizi de alıp-götürerek..

farklı bi ülkeye..

kendi bildiğince.. özgürce..

 

..